Een jaar later...

 Een jaar later...

Mei 2023

Ondertussen ben ik reeds 4 keer naar Zweden geweest. Ik voel me al volledig thuis in Alstermo én in ons huis. Het is elke keer echt 'thuis komen'.

Dat vinden ook de vriendinnen die ik reeds meenam naar onze 2de thuis. Ze genoten met volle teugen van Zweden en het huis.

Maar tijdens mijn laatste verblijf doken er een paar kleine probleempjes op die ik zo snel mogelijk wou oplossen. Dus besloten Pascal en ik om er in mei een weekje tussenuit te knijpen en naar Zweden te gaan. 

We nemen contact op met de loodgieter om onze was/droogcombinatie te komen aansluiten, alsook een nieuwe kraan te installeren. De schoorsteenveger moest komen om een vogelnest in de schouw te verwijderen en E.O.N. wil onze nieuwe elektriciteitsmeter komen controleren. Er waren her en der problemen met de slimme tellers... maar de onze bleek slim genoeg en dus niet defect te zijn.

Ondertussen maken wij van de nood een deugd en besluiten we om ook nog wat te werken.

Ik wil de inkom en de farstubro aanpakken terwijl Pascal hem op zijn ladugård stort. Alweer is het hier heel warm om buiten te werken. Word Zweden het nieuwe zuiden?

Bij aankomst beginnen we onmiddellijk met onze tuinmeubeltjes voor het bovenste terras in elkaar te steken. Zo kunnen we alvast genieten van een fika of aperitief op ons zonovergoten terras.

Maar niet te lang rusten... er moet gewerkt worden!

Onkruid en mos verwijderen en schilderen lijkt zwaarder te zijn voor onze rug dan we gedacht hadden, dus op tijd rust inlassen, blijkt toch nodig te zijn. Een ideale manier om te ontspannen is de natuur intrekken. En zo proberen we elke dag een wandeling in de buurt te maken.

De werkzaamheden gaan door. In de voormiddag proberen we zo veel mogelijk te doen omdat het dan nog vrij fris is. Pascal gaat door met schilderen en ik blijf maar mos verwijderen. Elke dag zet ik ook een nieuw laag verf op ons farstu terras.

Een goed evenwicht tussen werk en ontspanning is belangrijk.

We gaan op uitstap naar Kosta waar we de nieuwe tentoonstelling in The Art Gallery gaan bezoeken. Echt de moeite waard. Hoe prachtig kan glaskunst toch zijn! Onderweg naar huis kopen we nog wat gerief om te verven. Thuis is het dan tijd voor aperitief. Na het eten verft Pascal nog wat verder; dan is de zon weg van het tuinhuis en wordt het daar alweer wat frisser.

Naarmate de week vordert, wordt ons tuinhuis alsmaar mooier. Mijn inkom is ook onkruid- en mosvrij en in mijn bloemenbakken staan nu mooie plantjes. Onze farstubro is netjes geschilderd en onze tafel met stoeltjes staat daar. Nu hebben we er een gezellig (afgesloten) plekje bij om bijvoorbeeld te ontbijten, te eten, fika te houden of gewoon gezellig in een boek te lezen. 

Aangezien ik sneller klaar ben, help ik Pascal nog met schilderen. Ik hou me vooral bezig met de deuren een nieuw kleurtje te geven.

En al zeg ik het zelf... het resultaat mag er zijn!

Ergens op een middag hebben we nog wat tijd over een leuk moutainbike ritje in de buurt.

Bijna tijd om naar huis te gaan. Maar niet zonder eerst met volle teugen te genieten van wat we weer gerealiseerd hebben. Nu is onze 'thuis' echt af... denken we toch! 

Of toch niet, want slechts de helft van de ladugård is geschilderd. Dus pascal weet reeds wat te doen deze zomer. 

En binnen hebben we nog wat spulletjes nodig om het écht af te maken. Maar daarvoor hang ik af van wat de loppis me te bieden zal hebben.

Maar voor nu zit het er al weer op....

Ik keek en zag dat het goed was.

Onze nieuwe thuis

 We maken van ons huis onze thuis

Augustus 2022

Aangezien we in juli niets konden doen in ons nieuwe huis, zijn we gedwongen om wat later terug te keren.

Begin augustus krijgen we bericht dat al het papierwerk omtrent de verkoop/aankoop en de papieren ivm het overlijden van Rune in orde zijn. Tijd om een afspraak te maken voor het overhandigen van de sleutels. 

10 augustus wordt dé grote dag!

In België worden ondertussen allerhande spullen gekocht en klaargezet om mee te nemen naar Zweden. Het betreft meubels van Ikea die we in Zweden niet kunnen kopen en vele andere dingen, zoals verlichting, werkgereedschap, terrasmeubeltjes, muziekinstallatie, mountainbikes, en nog zoveel meer!

9 augustus: 

De mobilhome wordt zorgvuldig VOLgeladen; Lauren en ik vertrekken kort na de middag richting Zweden. 

's Avonds vertrekken Pascal en Jozef met de auto. Jozef, de zoon van mijn vrienden, zag het zitten om met ons mee te gaan en ons te helpen bij het inrichten van ons huis. Omstreeks 01:00 's nachts komen zij aan op de slaapplaats waar Lauren en ik gestopt waren; op een half uurtje van Puttgarden. Zij komen bij ons in de mobilhome slapen.

10 augustus:

We zijn reeds vroeg uit de veren om onze weg verder te zetten. We moeten namelijk om 15u in het  makelaarskantoor in Vaxjö zijn. En we willen uiteraard niet te laat komen, dus op tijd vertrekken is een must! 

Daar moeten alweer nog een aantal zaken geregeld worden zoals de transfer van het geld. Eens dit in orde is, krijgen we onze sleutels en kan het echte werk beginnen. We gaan dit onmiddellijk vieren met een lekkere koffie in de Espresso House. En dan is het nog een klein uurtje rijden naar wat we vanaf nu "naar huis" kunnen noemen.

We zijn mega gelukkig, onze droom is nu werkelijkheid: we zijn officieel eigenaar van een huis in Zweden.

De komende dagen beloven nog redelijk zwaar te worden, dus gaan we vroeg slapen.

11 augustus: 

We hebben een camionette gehuurd want we gaan 'storhandla'. We gaan naar IKEA meubels kopen, naar Bauhaus om klickvinyl voor de slaapkamers en dan nog wat elektro kopen in Elgiganten. En dit allemaal in Kalmar.

En dit bij iets meer dan 30°C. Een zware dag... Zeker om dit thuis allemaal uit te laden en in de juiste ruimtes te zetten. Het gewicht van de pakketten en de hitte eisen al snel hun tol. Maar geen gezeur, de camionette moet nog teruggebracht worden naar Kalmar. In totaal wordt de afstand Alstermo - Kalmar 4 x afgelegd, wat goed is voor 4u rijden.

Terrwijl Pascal en Lauren de camionette terugbrengen, beginnen Jozef en ik wat meubels in elkaar te steken. Ondertussen maak ik ook eten klaar. Na het eten wordt er nog wat verder gevezen en worden de eerste voorbereidingen getroffen om morgen aan de vloer boven te beginnen. Maar het was een héél zware, warme dag en we besluiten op tijd naar ons bedje te gaan, wat nog in de mobilhome is. Morgen wordt alweer een lastige dag.

Vanaf dan wordt elke dag een beetje hetzelfde, werken, werken en nog eens werken. Met af en toe een pauze om te eten en een klein beetje te genieten. Boven wordt in de 3 slaapkamers het vasttapijt vervangen door klickvinyl. Dit blijkt veel lastiger te zijn dan verwacht.

Meubels worden verder in elkaar gestoken wat op dag 2 van de werken reeds resulteert in een mooi afgewerkte living: Tijd om dit te vieren met aperitief!

Pascal en Lauren moeten helaas vroeger naar huis komen en dus is het heel belangrijk dat boven de vloer af is en dat Lauren haar kamer af is voor ze vertrekt. Nadat de vloer er ligt werken zij en ik keihard om het bed in elkaar steken en wat gezelligheid te creëren op de kamer.

We zitten geen minuut stil, werken altijd maar verder en zien er elke dag nieuwe meubeltjes bijkomen. Fijn om te zien hoe het een 'thuis' wordt. 

En als het mannetje met de hamer langskomt en iedereen moe wordt, is er gelukkig tijd en ruimte om eens te ontspannen. En gezien de hitte is er geen betere plek om af te koelen en te ontspannen dan het meer. Dit ligt op amper 6 km van ons huis. Pascal gaat op een ochtend ook al eens de buurt verkennen met de mountainbike.

15 augustus:

Jammer genoeg is het tijd voor Pascal en Lauren om terug naar huis te komen. Jozef en ik blijven nog wat om de laatste werken uit te voeren en de details af te werken. 

Ons moeilijkste uitdaging is behangen. In 2 slaapkamers was het behang toch wat te vuil, dus besloot ik om een nieuw fris zweeds motiefje aan de muur te plakken. Makkelijker gezegd dan gedaan, zo blijkt achteraf. Behangen neemt wat meer tijd in beslag dan gedacht. Maar het komt goed! Ondertussen wordt er hier en daar ook nog een luster opgehangen, een foto in elkaar gestoken en opgehangen en nog wat meubels in elkaar geknutseld...

En zo komen we stilaan aan het einde van deze werkvakantie. Wat ben ik toch een gelukzak dat Jozef met ons mee wou gaan... Zo veel werk hij verricht heeft! Een dikke merci voor alles waar hij ons mee geholpen heeft! We keren terug met een afgewerkt huis. Wat een fantastisch gevoel!

Een huis in Zweden

 Een droom wordt werkelijkheid ...

Reeds 15 jaar reizen we naar Zweden. En zo wordt de liefde voor het land steeds groter en kan onze droom niet langer meer uitgesteld worden. Na de coronapandemie is het voor mij duidelijk: it's now !! (... or never!)

We willen een huis kopen in Zweden.

In april begin ik actief op zoek te gaan op Hemnet, dé website waar alle huizen die te koop staan in Zweden, op terug te vinden zijn. Makkelijk is dat!

We bepalen onze regio waarin we iets zoeken en ik kan van start gaan. Bijna dagelijks surf ik op de website. Ik heb een schriftje gemaakt waarin ik, per län, interessante panden noteer, met hun voor- en nadelen bij vermeld. Zo kan ik makkelijk doorgeven aan pascal wat hij moet bekijken. Samen beslissen we dan of het pand in de lijst van kanshebbers blijft staan, of niet. Ook Pascal zoekt naar huizen en geeft ze dan aan mij door. Op die manier ontstaat een vrij lange lijst met huizen die we leuk vinden. 

Tegelijkertijd is dit ook een goede leerschool. Ik bekijk de huizen vaak opnieuw en kan zo volgen hoe lang het duurt eer er op een huis geboden wordt. Is het bod lager dan de vraagprijs? Duurt het lang voor er een tegenbod komt? Hoelang duurt het (gemiddeld) voor een pand verkocht wordt? enz.... Soms gaat het verbazend snel, soms duurt het verschrikkelijk lang. Hoe komt dit?

Na ongeveer anderhalve maand zoekwerk en studie, heb ik redelijk wat vragen verzameld. Tijd misschien om eens contact op te nemen met een makelaar. Ik kies er Emma uit, iemand die 2 panden verkoopt die ik in mijn lijstje staan had. Emma is supervriendelijk aan de telefoon, beantwoordt al mijn vragen en geeft me voldoende uitleg over het reilen en zeilen bij de aankoop van een huis in Zweden. Ik hoor al vrij snel dat ze gewoon is om met buitenlandse kopers te werken. Ze geeft me ook onmiddellijk wat extra uitleg over de 2 panden en vraagt me om ook nog een derde pand in de buurt te bekijken. "Dit is misschien wel wat jullie zoeken", zegt Emma. Op het einde van het gesprek vraagt ze of ik misschien geïnteresseerd ben om eens een videorondleiding te krijgen in een pand? ZEKER!

We spreken 2 dagen later af voor de videobezichtiging. Lauren besluit om op tijd thuis te zijn en samen met mij het pand te bekijken. Alles lijkt heel vlot te verlopen, een mooi pand, tot wanneer we de bovenverdieping te zien krijgen. Deze is echt helemaal aan vernieuwing toe en bovendien zijn er maar 2 slaapkamers waarvan 1 piepkleine 😪. Nee, helaas, dit wordt het niet. Emma vraagt uiteindelijk of we ook in het andere huis een rondleiding willen hebben? "bah ja, waarom niet?!"

5 minuten later worden we opnieuw opgebeld voor de bezichtiging van trädgårdsgatan 2. Op aanraden van Emma hadden we de foto's op de site al bekeken, en het leek ons ook wel een kanshebber! Dus we verwachtten veel van de rondleiding. En ja, toch wel, de meeste verwachtingen werden ingelost! Misschien op 1 na... de badkamer leek ons wel verouderd, maar daar valt iets aan te doen! Toch? We sluiten met een heel positief gevoel de videobezichtiging af, ook wetende dat er voorlopig geen geïnteresseerden voor dit pand zijn. Pascal krijgt de opdracht om alles grondig na te lezen op de website en de voor- en nadelen zorgvuldig op te lijsten en tegen elkaar af te wegen.

Hoe meer we erover nadenken, hoe meer we de foto's bekijken, hoe meer we het juiste gevoel krijgen, een warm gevoel... een "thuis-gevoel". Dit voelt goed! Dit is het!!!!

Ik vraag een tweede online visning aan zodat Pascal het ook eens kan zien. Op dinsdag 31 mei is het dan zover. Om 17u belt Emma ons op voor de rondleiding. En ook nu blijft het positieve gevoel overheersen. Aan het einde van ons telefoongesprek gebeurt dan het onwaarschijnlijke.... we doen een bod! Een uur later verschijnt ons bod op de website. De spanning stijgt. Wat gaat er gebeuren? Wie gaat er boven ons bod? En hoeveel biedt men meer? De zenuwen gieren door het lijf. 

Net zoals bij de kinderen, is bij ons de GSM nu constant in de buurt. Om de haverklap check ik de site om te zien of er een nieuwe bieder opduikt... gelukkig nog niet. 24 uur na ons bod ontvang ik een mail van Emma waarin ze laat weten dat ze het bod overgemaakt had aan de verkoper, en dat deze wel geïnteresseerd is. MAAR, we moeten nog even geduld hebben, want er blijkt toch misschien een kaper op de kust te zijn. Deze zal uiterlijk donderdag laten weten of hij ook een bod zal uitbrengen. Oh my God, het zal toch niet waar zijn! 😱. Bange uren... lang wachten... site checken... mails checken... Niks verandert! 

Donderdag, 1 juni, om 15u15 krijgen ik telefoon van Lauren. "Mama, heb je het gezien?" "Wat gezien?" "Ah, de mail...." "Euh nee... Wat staat erin?" "Ah ja .. het is in orde! Het huis is van ons!!!!" Onbeschrijflijk wat er dan door je lichaam gaat. We hebben zopas een huis gekocht! Trädgårdsgatan 2 in Alstermo is van ons! En we hebben dit niet eens in het echt gezien! Hoe zot is dat?!😂😝

Ons avontuur kan beginnen. Vanaf dan is er vooral veel mailverkeer tussen mij en de makelaar. Het contract wordt opgestuurd, ondertekend en teruggestuurd. Hét belangrijkste moment uiteraard.