Zweden: 14 aug

Reisroute:

301 Rättvik – Ingels
Ingels – Lamborn
50 Lamborn – Alfta – Bollnäs
83 Bollnäs – Vallstabyn
Vallstabyn – Iste – Nianfors – Njutånger
E4 Njutånger – Hudiksvall – Sundvall
Eiland Alnön: Spikarna

Aantal km: 322,5 km


Nadat we boodschappen gedaan hebben, verlaten we Rättvik.
We zetten koers richting Höga Kusten, hier reiken de bergen tot aan de zee, vandaar de naam hoge kust.
De hoge kust staat sinds 2000 op de werelderfgoedlijst van Unesco.
Een kleine 10.000 jaar geleden smolt hier het laatste en waarschijnlijk het dikste ijs weg dat de laatste ijstijd markeerde. Tijdens deze ijstijd werd heel Scandinavië letterlijk naar beneden gedrukt onder het gewicht van een enorme massa ijs. Naar schatting was de druk zo groot dat het land zo’n achthonderd meter naar beneden werd gedrukt. Na het smelten van het ijs kwam het weggedrukte land weer omhoog. En anno 2010 is deze herrijzenis nog steeds gaande. Uit onderzoek blijkt dat het gebied al 750m omhoog is gekomen, waarvan 285m boven de zeespiegel. Nu stijgt het land er nog steeds ongeveer 8mm per jaar.

We rijden langs kleine weggetjes en genieten van de prachtige uitzichten.
Juist voor Karlsnäs zetten we onze motorhome even aan de kant en picknicken we met zicht op een meer.
We vervolgen onze weg richting Hudiksvall. Onderweg, in het dorpje Njutånger, zien we een bijzondere klokkentoren. We mochten hier ook even meegenieten van een huwelijksplechtigheid.
In Hudiksvall stoppen we om Möljen Sjobodar te bezichtigen.
Dit zijn fotogenieke pakhuizen voor de visserij, van hout in traditionele koperrode kleur.

We gaan nu op zoek naar een slaapplaats, en het eiland Alnön lijkt ons een ideale plek.
Het oude ex-vissersdorpje Spikarna wordt voor even onze nieuwe verblijfplaats.
Na ons avondmaal maken we nog een wandeling naar het eilandje Skorven.

Naar goede gewoonte eindigen we onze dag met een spelletje.