Maandag 15 augustus 2011
Reisroute: 480 km
Weg 14: Savonlinna
Weg 71: Kerimäki
Weg 6: richting Joensuu
Weg 70: tot aan de grens
Weg 70: Joensuu
Weg 17: richting Kuopio
Weg 23: richting Varkaus
Weg 477,476,471: Savonlinna
Om 04u00 zijn we even wakker en zien we de zon reeds opkomen. Toch besluiten we om snel terug in ons bed te kruipen. Als we voor écht opstaan, blijkt het nogal grijs weer te zijn. Dus… we gaan op daguitstap! We rijden over Savonlinna naar Kerimäki. Hier staat de grootste houten kerk ter wereld: 45m – 42m en 27m hoog.
Er kunnen 3000 mensen zitten en dan nog eens 2000 rechtstaan. Niemand begrijpt waarom er ooit in zo’n klein dorp, zo’n grote kerk gebouwd werd.
We vervolgen onze weg op zoek naar … de Russische grens. We zijn immers bijzonder nieuwsgierig hoe die eruit ziet. Waar de weg stopt, is er een gewone grensovergang zoals we die allemaal gekend hebben. Teleurstellend dus!
We proberen het dan op een ander plaats: we rijden een stukje terug op weg 70 en nemen dan de onverharde weg naar Perä-Musko.We stellen ons voor dat we daar een grote afrastering gaan zien met er een prikkeldraad bovenop.
Helaas… we stuiten op een verkeersbord waarop staat dat er een zone van 3km niemandsland is en een tekening maakt duidelijk dat in het midden van deze zone een afrastering staat. Net voorbij het bord staat echter een combi van de Finse douane die de weg verspert.
Hier stopt dus onze zoektocht naar ‘de Russische grens’. Toch zijn we blij dat we op dit magisch punt gestaan hebben.
We keren terug en rijden verder naar Joensuu, de hoofdstad van Noord-Karelië. We lopen hier even rond, maar de stad kan ons niet bekoren, dus zetten we onze dagtocht verder langs weg 17 richting Kuopio. In Uusi Valamo houden we halt om het Valamo Luostari te bezoeken, een oud orthodox monnikenklooster. Het heeft een bijzonder mooie kerk en een verzameling houten gebouwen. En wat ons het meest interesseerde was de wijnwinkel waar ze hun zelfgemaakte bessenwijnen verkopen.
We nemen 2 flessen mee om achteraf thuis bij na te genieten.
Na iets meer dan 100km en 40 tegenliggers bereiken we terug Savonlinna, waar we in de Citymarket en de Alko boodschappen doen.
Toch even vermelden dat op een bepaald punt de weg gewoon stopte en we met het veer naar de overkant moesten …. Wij dachten dat dit meer iets voor Noorwegen was, maar zo te zien kennen ze dat hier in Finland ook!
We arriveren om 20u30 aan ons huisje en hebben 480km op de teller staan.
Meer dan genoeg voor 1 dag!
We hebben nu wel een sauna verdiend. We eten nog iets, lezen nog wat en kruipen onder de wol.
We vervolgen onze weg op zoek naar … de Russische grens. We zijn immers bijzonder nieuwsgierig hoe die eruit ziet. Waar de weg stopt, is er een gewone grensovergang zoals we die allemaal gekend hebben. Teleurstellend dus! We proberen het dan op een ander plaats: we rijden een stukje terug op weg 70 en nemen dan de onverharde weg naar Perä-Musko.We stellen ons voor dat we daar een grote afrastering gaan zien met er een prikkeldraad bovenop.
Helaas… we stuiten op een verkeersbord waarop staat dat er een zone van 3km niemandsland is en een tekening maakt duidelijk dat in het midden van deze zone een afrastering staat. Net voorbij het bord staat echter een combi van de Finse douane die de weg verspert.
Hier stopt dus onze zoektocht naar ‘de Russische grens’. Toch zijn we blij dat we op dit magisch punt gestaan hebben.
We keren terug en rijden verder naar Joensuu, de hoofdstad van Noord-Karelië. We lopen hier even rond, maar de stad kan ons niet bekoren, dus zetten we onze dagtocht verder langs weg 17 richting Kuopio. In Uusi Valamo houden we halt om het Valamo Luostari te bezoeken, een oud orthodox monnikenklooster. Het heeft een bijzonder mooie kerk en een verzameling houten gebouwen. En wat ons het meest interesseerde was de wijnwinkel waar ze hun zelfgemaakte bessenwijnen verkopen.We nemen 2 flessen mee om achteraf thuis bij na te genieten. Na iets meer dan 100km en 40 tegenliggers bereiken we terug Savonlinna, waar we in de Citymarket en de Alko boodschappen doen.
Toch even vermelden dat op een bepaald punt de weg gewoon stopte en we met het veer naar de overkant moesten …. Wij dachten dat dit meer iets voor Noorwegen was, maar zo te zien kennen ze dat hier in Finland ook!
We arriveren om 20u30 aan ons huisje en hebben 480km op de teller staan. Meer dan genoeg voor 1 dag!
We hebben nu wel een sauna verdiend. We eten nog iets, lezen nog wat en kruipen onder de wol.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten