Donderdag 17 april
We zijn vroeg uit de veren. Om 8 u staan we al in de gym voor onze dagelijkse training. Deze wordt gevolgd door een deugddoend heerlijk uitgebreid ontbijtbuffet.
We hadden voorzien om rond 10 u te vertrekken richting Lapta en de Kormakiti kaap, maar de auto van mijn schoonzus laat op zich wachten....
Het is uiteindelijk 11u30 als we kunnen vertrekken.
Volgens onze reisgids is Lapta een heel pittoresk dorp, een daguitstap waard. Helaas vinden wij geen enkele bezienswaardigheid en zetten we vlug koers naar het westen.
De weg naar Sadrazamköy is écht de moeite waard; hij slingert doorheen de bergen en geeft voortdurend zicht op zee.
Onderweg dalen we even te voet af om een klein kerkje, de Ágios Geórgios, te bewonderen.
In Sadrazamköy houden we halt aan de mooie moskee die net op dat moment gezang voor gebed laat weergalmen.
Van hieruit leidt een grindweg ons naar de Nisi Kormakiti, een mooie kaap van waar je een immens breed zicht over de Middellandse zee hebt.
Op de terugweg maken we nog een een wandeling naar een verlaten strand dat er zeer vuil bijligt.
Terug in Sadrazamköy heeft iedereen een hongertje en vooral dorst en zetten we ons bij een "local" op terras en genieten van een simpele doch superheerlijke Thunsalad met vooral "verse sla en selder". (de kok is met zijn moto sla en selder in zijn tuintje verderop gaan halen :-))
Vanaf hier nemen we een andere weg, die ons meteen laat genieten van een totaal ander, eveneens zéér mooi landschap!
Onze volgend doel in Nicosia - Lefkoşa. Het is de enige nog verdeelde hoofdstad ter wereld!
We bezoeken eerst het Turkse gedeelte en vervolgens steken we de grens - de green line - over naar het Griekse gedeelte.
Je moet zelf in beide delen gelopen hebben om het verschil te weten. 1 ding is zeker: het verschil is zéér groot!
Ondertussen is het al 19u, tijd om terug te keren naar het hotel.
Een lekker avondmaal hebben we wel verdiend.
En als afsluitertje.....? een local brandy natuurlijk!
De weg naar Sadrazamköy is écht de moeite waard; hij slingert doorheen de bergen en geeft voortdurend zicht op zee.Onderweg dalen we even te voet af om een klein kerkje, de Ágios Geórgios, te bewonderen.
In Sadrazamköy houden we halt aan de mooie moskee die net op dat moment gezang voor gebed laat weergalmen.
Van hieruit leidt een grindweg ons naar de Nisi Kormakiti, een mooie kaap van waar je een immens breed zicht over de Middellandse zee hebt.
Op de terugweg maken we nog een een wandeling naar een verlaten strand dat er zeer vuil bijligt.
Terug in Sadrazamköy heeft iedereen een hongertje en vooral dorst en zetten we ons bij een "local" op terras en genieten van een simpele doch superheerlijke Thunsalad met vooral "verse sla en selder". (de kok is met zijn moto sla en selder in zijn tuintje verderop gaan halen :-))
Vanaf hier nemen we een andere weg, die ons meteen laat genieten van een totaal ander, eveneens zéér mooi landschap!
Onze volgend doel in Nicosia - Lefkoşa. Het is de enige nog verdeelde hoofdstad ter wereld!
We bezoeken eerst het Turkse gedeelte en vervolgens steken we de grens - de green line - over naar het Griekse gedeelte.
Turks gedeelte
 |
| muur tussen Turkse en Griekse stadsdeel |
Grieks gedeelte
 |
| de grensovergang |
Je moet zelf in beide delen gelopen hebben om het verschil te weten. 1 ding is zeker: het verschil is zéér groot!
Ondertussen is het al 19u, tijd om terug te keren naar het hotel.
Een lekker avondmaal hebben we wel verdiend.
En als afsluitertje.....? een local brandy natuurlijk!
Toch beetje gek die verdeling van een stad ....,
BeantwoordenVerwijderenWilly & Arlette.