zaterdag 27 augustus 2016

Noorwegen: The ScanPods on tour: dag 4

Dinsdag 26 juli 2016

We worden wakker van een draaiende motor naast onze mobilhome.
"Oei... ze gaan ons hier toch niet insluiten op de parking?"
Maar geen paniek; het zijn wandelaars die in Gjende overnacht hebben en nu hun tent inladen en vertrekken.

Met een gerust hart leggen we ons hoofd terug neer om nog wat verder te slapen. Lang duurt de rust echter niet, want een kwartiertje later komt er een mobilhome naast ons parkeren. Die zou ons wel kunnen blokkeren, maar gelukkig rijdt ook deze terug weg. Maar om toch niet ingesloten te raken, besluiten we om ons maar te verzetten. We houden onze pyjama aan, springen in onze schoenen en maken dat we hier weg zijn!
Kort samengevat: opstaan was nogal hectisch vandaag.
Na enkele kilometers zetten we ons op een mooi plaatsje aan de kant om rustig te ontbijten. Jozef kan hier zijn eerste spiegelfoto's nemen.

Nadien rijden we de Valdresflye af tot in Vågåmo, waar we service doen op een lokale camping (50NOK).
Van hieruit gaat het naar het voor ons vertrouwde Lom.

Een bezoekje aan de bakeriet, de beste bakkerij van Noorwegen, mag hier zeker niet ontbreken.






Nadien laten we Jozef de gekende staafkerk zien. Hij is zeer geïnteresseerd en erg onder de indruk.

Na het middageten doen Pascal, Lauren en Jozef een deathride boven een waterval. Een superleuke ervaring, maar zoals bij veel leuke dingen... te kort!

Aangezien het voor de zoveelste keer vandaag begint te regenen, bezoeken we het Norsk Fjellsenter waar we interessante dingen te weten komen over gletsjerarcheologie.
Daarna wordt het tijd om onze tocht verder te zetten richting Juvasshytta. Hier overnachten kost 300NOK/nacht.
Gelukkig is het ondertussen gestopt met regenen en doet de zon haar uiterste best om door de wolken te komen piepen.
De klim naar de Juvasshytta is 13 km lang, spectaculair en op sommige plaatsen bijzonder steil, zelfs wel tot 14%! Elliotje moet serieus trekken om naar boven te geraken.
Ik vond het vreselijk spannend, kreeg het er behoorlijk warm van en zat al met de terugrit in mijn hoofd... "Hoe geraken we hier in godsnaam terug beneden?" Ik geef toe: ben toch wel een beetje bezorgd/bang.
MAAR... het prachtige uitzicht, zowel onderweg als boven, maakt alles goed.
Doordat de zon hier schijnt en het wegdek droog ligt, besluiten de 2 mannen om de fiets uit de koffer te halen.
Warm ingeduffeld en voorzien van 1 drinkbus en 1 energiereep rijden ze ongeveer 9 km naar beneden... Wat een ervaring: "Great balls of fire". (Pascal)
Maar de klim naar boven was behoorlijk wat lastiger dan gedacht: door honger geveld zijn ze verplicht voet aan de grond te zetten en enkele stukken te voet af te leggen. Van vriendelijke Noren krijgen ze een stuk chocolade aangeboden... net wat ze nodig hadden! Daarna ging het beter.
...
Lauren en ik besluiten, wijselijk zo blijkt achteraf, om de fiets op stal te laten staan. Wij trekken onze wandelschoenen aan en gaan wat info verzamelen over de wandeling die we morgen gaan doen: de beklimming over de gletsjer naar de Galdhøpiggen.
Uit de verhalen die we horen, weten we nu al dat we ons goed zullen moeten kleden, gewapend tegen alle mogelijke weersomstandigheden, ja zelfs sneeuw!
We kopen alvast 3 mutsen, want die zijn we thuis vergeten.

Gemutst tot over ons oren, wandelen we een pad af dat leidt naar een ijstunnel... maar deze was gesloten.
Onderweg staan er interessante infoborden met o.a. melding van de temperatuur. Die bedraagt 4,7°C. Dat belooft voor deze nacht. 


Daarna begeven we ons naar de weg waar we hopen om onze 2 klimmertjes tegen te komen. En zo zien we hen na 1,5 u gefietst te hebben, een beetje afgepeigerd, de top bereiken.
Ze zijn wel zéér euforisch en hebben elk hun eigen verhaal... leuk om te horen.
Terwijl Pascal en Jozef een verkwikkende douche nemen, beginnen Lauren en ik aan het eten. Als dessert eten we een megalekkere kanelbullar, pistachebullar en gulrotcake.
Na het eten: afwassen, chillen, slapen.





Als afsluiter zijn er verschillende mooie zinnen gezegd vandaag:
Pascal: "Voilà zie, hier ben ik nu PERFECT gelukkig!"
Jozef: "Ik had de beklimming zwaar onderschat, maar de magnifieke vergezichten hebben alles goedgemaakt."
Jozef, in volle beklimming na een makkelijke afdaling: "Ik dacht zo: goed begonnen is half gewonnen, maar veel gewonnen hebben we precies toch niet gedaan."



Geen opmerkingen:

Een reactie posten