Woensdag 14 februari
Vroeg uit de veren.
Snowfun Safari komt ons om kwart voor 10 ophalen voor een volledige dag scooteren.
Nadat we de nodige attributen gekregen hebben: muts, helm en handschoenen, krijgen we voor de 2de keer deze reis de veiligheidsregels uitgelegd die bij het gebruik van een sneeuwscooter horen.
Met 6 scooters + onze gids Dirk trekken we er op uit: The magic of old Lapland tegemoet.
We starten over een zeer bumpy scootertrack.
Na een paar km houden we even halt aan een rivier, waar Dirk ons vertelt over het leven in Lapland in de jaren '50 - '60. Zo komen we te weten dat er in Äkäslompolo maar in 1969 elektriciteit kwam!
De tocht leidt ons verder door een hoger gelegen bospad dat al veel makkelijker te berijden is.
Uiteindelijk, na 25 km en een korte plaspauze, houden we halt ergens in de wildernis aan een tipitent.
Zo hoeven wij dat niet meer te doen. We bekleden de bankjes rondom het vuur met rendiervelletjes zodat we gezellig warm en zacht rond het vuur kunnen zitten. Ondertussen haalt Dirk zijn grote kom met rendiersoep uit de scooterslee en plaatst de ketel boven het vuur. Hij zoekt ook een mooi houten plankje om de bijhorende boterhammen in stijl te kunnen serveren.
Als drank krijgen we ... uiteraard...bessensap!
En als dessert krijgen we overheerlijke kaneelcake.
En als dessert krijgen we overheerlijke kaneelcake.
De middagpauze in de tipi is kei gezellig: we babbelen wat met de 2 mensen van de andere groep en oefenen ook ons Zweeds een beetje met Jonas.
Tussen dit alles door vertelt Dirk nog meer over hoe Sami vroeger met hun tipi's en rendieren rondtrokken. Na deze leuke, heerlijke wildernislunch is het opnieuw tijd om onze scooters te starten.
De tocht brengt ons verder naar Pakasaivo - the largest gorge lake in Scandinavië. Dit meer was voor de Sami een offerplaats. In vroegere tijden offerden ze hier geweien, rendieren en vis voor hun eigen welzijn.
Doordat het water zó ondoorzichtig is, dachten ze dat dit de poort naar de hemel was. En aangezien het zuurstofarm water is, komt er hier amper een vis voor. Maar wie als jongeman er tóch in slaagde een vis te vangen, zou zeker een goede vrouw vinden!
Na deze bezienswaardigheid vatten we de terugtocht aan. Maar deze houdt nog een leuke verrassing in: we keren namelijk terug over Fell Kuer!!!
Ondertussen begint het stilaan donker te worden. de lichten van de scooters verlichten ons pad. De rit bergop naar Kuer is opnieuw vrij bumpy, met hier en daar steile stukken. Maar eens we boven de boomgrens zijn, slaat de magie weer toe. De door ons verlichte boomsculpturen zijn magischer en prachtiger dan ooit! Dit is Lapland op zijn best!
Net voor de top zetten we de scooters aan de kant om rustig te kunnen genieten van de prachtige natuur om ons heen. Ondanks de bewolking is het zicht nog behoorlijk goed; zo zien we het meer van Äkäslompolo liggen. Het gevoel hier bovenop Kuer is eigenlijk met geen woorden te beschrijven, maar zalig, adembenemend, overweldigend, fantastisch, subliem, zijn er toch enkele die dicht in de buurt komen.
Maar dan toch nog even serieus: Dirk leert ons nog een paar kneepjes uit het scooter-vak om de afdaling tot een goed einde te kunnen brengen.
Maar eerst nog een héél klein stukje tot de top en van hier hebben we dan plots een mooi zicht op de verlichte skipistes van Ylläs. En dan duiken we terug het bos in, 7 flikkerende rode lichten achter elkaar, onderweg naar de thuisbasis van Snowfun Safari. Deze bereiken we rond 17u45. Op onze teller staan 60 km! Prachtige tocht, hij heeft zijn naam eer aan gedaan!
Pascal en ik gaan nog niet direct naar huis. We gaan nog even nagenieten van deze mooie dag bij een biertje in de pub van Lapland Safari.
En nadien gaan we op valentijnsdiner in restaurant Otso.
Hier ontmoeten we nogmaals Jonas, met wie we nog een korte fijne babbel maken.
We eten zalmsoep en een overheerlijk rendierstoofpotje. Dessert eten we thuis.
Maar eerst genieten we nog van een glaasje Minttu bij kaarslicht in de iglo aan onze chalet, die onze Engelse buren vorige week gebouwd hebben.
.....
Just a perfect day!
Doordat het water zó ondoorzichtig is, dachten ze dat dit de poort naar de hemel was. En aangezien het zuurstofarm water is, komt er hier amper een vis voor. Maar wie als jongeman er tóch in slaagde een vis te vangen, zou zeker een goede vrouw vinden!
Na deze bezienswaardigheid vatten we de terugtocht aan. Maar deze houdt nog een leuke verrassing in: we keren namelijk terug over Fell Kuer!!!
Maar dan toch nog even serieus: Dirk leert ons nog een paar kneepjes uit het scooter-vak om de afdaling tot een goed einde te kunnen brengen.
Pascal en ik gaan nog niet direct naar huis. We gaan nog even nagenieten van deze mooie dag bij een biertje in de pub van Lapland Safari.
En nadien gaan we op valentijnsdiner in restaurant Otso.
We eten zalmsoep en een overheerlijk rendierstoofpotje. Dessert eten we thuis.
Maar eerst genieten we nog van een glaasje Minttu bij kaarslicht in de iglo aan onze chalet, die onze Engelse buren vorige week gebouwd hebben.
.....
Just a perfect day!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten