Ierland: Dag 10

Maandag 16 juli 2018

Het was een korte nacht; we lagen pas om middernacht in ons bed en deze ochtend stonden we reeds om 8 u op.

Het weer ziet er toch al iets beter uit dan gisteren. De zon laat zich af en toe al eens zien.

Na het ontbijt gaan Pascal en ik onmiddellijk naar het kantoortje van Doolin Ferry om tickets te kopen voor ons bezoek aan Inisheer. Dit is het kleinste van de 3 Aran Islands. (Inis Oirr in het Gallisch)

Er lijken enkel stenen te groeien op de eilanden. Verder zie je er prehistorische Stone forts en de zéér karakteristieke gestapelde muurtjes om de akkers af te bakenen, met maar liefst een lengte van meer dan 1000 km!

Om 10 u vertrekt “ de star of Doolin” aan de pier van Doolin.

Met veel schrik vertrek ik, want de zee is verschrikkelijk “bumpy”. Een echt understatement!

Gelukkig duurt de overtocht maar een half uurtje, maar voor mij is dit lang genoeg om ziek te worden. Zelfs Lauren is zeeziek!

Aan wal in Inisheer wil ik eerst even tot rust komen, dus gaan we iets drinken. Daarna is de grote drukte aan het haventje reeds weg en kunnen wij in alle rust onze fietsen huren.

We rijden eerst een rondje langs de kustweg en tussen de met muurtjes afgebakende akkers. 
Die muurtjes zijn zo fascinerend… ze blijven héél de dag door je aandacht trekken, gewoon door de wijze waarop ze gestapeld zijn: verbluffend mooi!

Op onze weg komen we een 11^de Eeuws oud kerkje tegen.

Rond de middag gaan we pizza eten. Daarna fietsen we rond An Loch Mor, het enige meer van het eiland. 
En op deze route passeren we An Plassy, het op de rotsen vastgelopen vrachtschip.

En dan plots zien we dat het al 13 u 15 is!

En de boot vertrekt terug om 13 u 45.

We fietsen dan nog snel tot aan de craftshop waar ik wil kijken om een echte Aran pull te kopen. Deze zijn allemaal handmade op de eilanden zelf en zijn voorzien van een label met de naam van de persoon die de pull gebreid heeft. 
En ik heb nu zo’n pull! Lucky me!!

Om naar de heuveltop te fietsen en de restanten van het prehistorisch Stone fort te bezoeken, is er helaas geen tijd meer.

De boot om terug te varen ligt al klaar. De zee lijkt op het eerste zicht iets rustiger, maar 5 minuten later zitten we alweer volop op de bumpy sea! En dit keer voor een uur. Want de boot vaart eerst met ons langs de Cliffs of Moher. 
De kliffenkust is ongeveer 8 km lang en de rotsen tot 200 meter hoog.

De pracht en praal die je van op de kliffen niet kan zien, is echter wel te bewonderen van op het water.

Kiplekker voel ik me helemaal niet, maar ik heb wel mooie dingen gezien vandaag… soms moet een mens er iets voor over hebben zeker?!

Terug thuis doe ik eerst een kort dutje en daarna schrijf ik dit verslag.

’s Avonds gaan we te voet naar het dorpje Doolin; deze verspreide nederzetting bestaat uit 3 delen: Fisheree, Fit’z Cross en Roadford dat alweer getypeerd wordt door zijn kleurige huisjes.

Doolin is het mekka van de Ierse Folk. In de jaren ’60 traden hier de fluitist Micho Russell en zijn 2 broers elke avond op om een centje bij te verdienen en zo legden ze de basis voor een mythe en het toerisme. In deze bekende pub eten we “mussels”, “fish’n chips” en “Guinness stew”.

We sluiten er de avond af met uiteraard live folk muziek.