Elliot in Scandinavië: dag 13

Maandag 17 augustus

We zijn om 8u uit de veren en het is bewolkt. De bergflank waarover we  gaan wandelen ligt helemaal in de wolken. Aan de boot die ons naar Memurubu moet brengen, is er nog geen beweging te zien. Dus is er voldoende tijd voor ons stevig ontbijt. Daarna worden de rugzakken voorzien van regenkledij, lunchpakket, drank en tussendoortjes. Rond half 10 begint men aan de eerste boot met inschepen, wat later is het onze beurt met de tweede boot.

En ondertussen trekken ook de wolken langzaam weg en breekt de zon door! Om 10u30 starten we met onze wandel-dagtocht. We beginnen onmiddellijk met wat klimwerk naar boven dat ons al meteen mooie uitzichten oplevert. 

We klimmen, klimmen en blijven maar klimmen… Het uitzicht wordt alsmaar mooier, grootser, wijdser. Links en rechts doemen steeds nieuwe meren op en we passeren talrijke plaatsen met nog overgebleven winterse sneeuw. Magisch, fantastisch mooi! 
Tussendoor stoppen we uiteraard verschillende keren om wat te eten en wat foto’s te nemen. 

Na 2,5 uur klimmen komen we pas aan het moeilijkste deel van de tocht. Hier moeten we omhoog klauteren tegen een zéér steile rotswand. Ieder moet er zijn eigen weg naar boven zoeken, wat niet altijd even vlot verloopt. Het lijkt wel muurklimmen, maar dan zonder “gezekerd” te zijn en met links en rechts de afgrond. 

Voor iemand met hoogtevrees zoals ik was dit geen gemakkelijke klus. Maar met veel geduld en  goeie helpers raak ik toch heelhuids boven. En eens boven op de top is de voldoening supergroot! Maar dan blijkt dat we er nog niet zijn. Verderop gaar het weer omhoog naar een nog hogere top, maar deze keer via een beter pad. Op het hoogste punt staan we op 1734 m hoogte. En dan gaat het eindelijk bergaf, terug richting Gjendesheim.

Tijdens de lange afdaling zien we nog een kudde rendieren staan op een mooie plek sneeuw. Dit was een extra mooie beloning! Wat een geslaagde dag!

Een van de mooiste wandelingen uit mijn leven. The hike of my life! Moe maar zeer voldaan komen we om half 6 (na 7uur stappen dus) terug bij de camper aan. 

Koken zit er niet meer in, we verfrissen eerst onze oververhitte voetjes in het ijskoude meer en bestellen vervolgens 3 pizza’s in de nabijgelegen bar. Maar al snel blijkt dat dit een grote vergissing was. De pizza’s waren zó groot dat 1 genoeg was geweest voor ons 3. We overeten ons letterlijk aan 2 pizza’s en krijgen de 3^e mee in de doos. 
Misschien is die goed voor morgenmiddag. 











Na het eten verlaten we nog Gjendesheim om ons 10 km verder op een rustig plekje in de hoogvlakte aan de kant te zetten. Bij een glaasje wijn blikken we terug op onze redelijk zware dagtocht en schrijf ik nog dit verslag voor het slapengaan.