Elliot in Scandinavië: dag 8

Woensdag 12 augustus

Het hensjön wordt overschaduwd door een groot grijs wolkendek. Toch is dit een zalige plaats om wakker te worden. Fietsen zit er niet direct in, dus rijden we naar Ottsjö, waar we ons klaarmaken voor een wandeling door bos en heide naar kläpphögarna. 

We passeren verschillende plekken die we herkennen van onze scootertocht afgelopen winter. Toch leuk om hier nu terug te zijn. 

Vanop de top van kläpphögarna hebben we een prachtig uitzicht op het Ottsjö en de omliggende bergen.

Na onze wandeling rijden we uit nieuwsgierigheid weg 644 nog verder af naar Vålådalen, waar hij echter ten einde loopt. Het was in eerste instantie de bedoeling van deze weg, die in Undersåker vertrekt en 27 km lang is, met de fiets af te leggen. Maar aangezien de zon niet van de partij wil zijn, doen we het met de camper.

In Vålådalen is een groot natuurreservaat waar je km’s lange wandelingen kunt maken. We eten hier onze lunch en keren terug richting Undersåker. Van hieruit gaat het naar Fåviken.

Yes! Eindelijk is het zover!

Op 1 april om middernacht reserveerden we hier diner voor 3 personen aan “slagbordet”.

Dit is een tafel die we zullen delen met 5 andere, totaal onbekende personen.

En voor wie Fåviken niet kent: dit is een toprestaurant dat geleid wordt door topchef Magnus Nilsson. Momenteel staat het nr 21 op de wereldranglijst en Magnus wordt beschouwd als 6^de beste kok ter wereld.

Het restaurant staat op een estate van 250 ha groot! Hier wordt alles wat je op je bord krijgt zelf gekweekt, gevangen, gejaagd en verwerkt. Magnus’ specialiteit is zijn geavanceerde bewaringstechniek van de verschillende voedingsmiddelen.

En wij zijn zeer vereerd dat we hier 3 plaatsen hebben kunnen reserveren en dat we op het domein mogen overnachten met onze camper. Deze parkeren we op een idyllisch plekje: op 3 m van de rand van het meer.

Om 19 u maken we kennis met Mary en Craig uit Seattle, Chris uit North-East Carolina en Ingrid en Frans uit Zweden. Een leuke, gezellige en aangename bende om de avond mee door te brengen.

Het eten is uitmuntend, voortreffelijk, overheerlijk, “amazing”, “fint”, … om maar een paar woorden te gebruiken, want hoe fantastisch deze hele food-sharing-ervaring eigenlijk was, valt met geen woorden te beschrijven!

De avond sluiten we kort af met ons gezelschap in de heerlijk verwarmde tipitent, en met een foto met Magnus himself. Daarna nemen we afscheid en zoekt ieder zijn eigen slaapplaats op.