Zaterdag 1 juli
Rond 8 u doen we ons gordijntje naar beneden en ... ja hoor, een stralende
zon maakt ons onmiddellijk gelukkig!
We nemen een stevig ontbijt, ik maak een stevig lunchpakket klaar en
we maken onszelf klaar voor een stevige wandeling in het Tiveden
Nationalpark: een groot naaldbos, met
diepe breukdalen en chaotische velden met rotsblokken en een groot
wildernisgevoel in het Zuid-Zweedse cultuurlandschap.
Maar eerst moeten we onze kleine plooifietsen tevoorschijn halen want
we moeten nog 5 km fietsen tot de ingang van het park.
We beginnen met de
paarse tekens te volgen: trehörningsrundan, een wandeling van 9,5 km lang rondom het Stora
Trehörningen meer.
De kleuren groen, grijs en blauw domineren in dit nationaal park: groen door de dichte bosbegroeiing, grijs door de vele rotsformaties en blauw
door de vele meren.
Ons wandelpad leidt ons vooral langsheen het grote meer.
Ergens halfweg zetten we ons op een grote rotsblok om ons lunchpakket op te
eten.
Daarna besluiten we om een ommetje aan onze wandeling te breien.
We volgen dan de oranje en vervolgens de zwarte pijlen die ons langsheen
de Vitsandsgrottorna leiden. Dit is ontstaan na de ijstijd, 10.000 jaar geleden,
toen het inlandsijs begon te smelten en er grote steenpartijen die ingevroren
lagen in het ijs, vrij kwamen en in de formaties zoals we ze nu nog zien
achtergebleven zijn.
Indrukwekkend om je hierin te bevinden en er overheen te klauteren.
Even later bevinden we ons op Vitsand, een wit zandstrand, dat
ontstaan is doordat het smeltwater na de ijstijd klein, fijn materiaal
meegevoerd heeft zoals gruis en zand dat zich op sommige plaatsen afgezet
heeft. Hier genieten we even van het lekkere zonnetje en het prachtige uitzicht
over het meer.
Tijdens het verdere verloop van de wandeling besluiten we om nog maar
een extra ommetje te maken. We volgen een stukje grijs om via het gele pad naar
de Stenkällan te gaan. Dit is eveneens een grot - een offerplaats uit de
heidense tijd.
En zo komen we even later, dwz 4u en 11 km later, terug aan op de
vertrekplaats.
Zeer tevreden van onze prachtige wandeling keren we met de fietsen
terug naar de camping waar we direct vol enthousiasme onze kano beginnen op te
blazen...
De spanning stijgt.... want wij zijn namelijk niet zo'n ervaren
vaarders om niet te zeggen totaal onervaren.
We brengen onze boot naar het ponton; van hierop is het makkelijk om in de boot te stappen.
We besluiten van eerst
slechts met 2 personen te varen. Achteraf blijkt dat dit het meest ideale is!
En al heel snel is duidelijk dat we het alle 3 zéér fijn vinden! Relax peddelen
over het bocksjö...Een zaligheid van formaat!
Alle mogelijke personencombinaties en plaatsopstellingen in de boot
komen aan bod.
Iedereen peddelt dat het een lieve lust is!
Na het bootje varen nemen Pascal en Lauren nog een lekkere frisse duik
in het meer. Hiervoor bedank ik toch wel!
Maar na de zwempartij is de goesting nog veel te groot en gaan we maar
terug met de boot het meer op.
Nadien zetten we de tuinmeubels buiten op ons "terras". Ik
lees in mijn Zweeds boek dat ik in Hjo kocht en Pascal en Lauren kijken naar de
tijdrit van de Tour de France. Ondertussen genieten we van een aperitiefje.
Nadien komt ook ons gasvuurtje én de BBQ nog uit de koffer.
Het weer is véél te mooi om binnen te koken en te eten....
Later op de avond begin ik aan het schrijven van mijn reisverslag.
En deze prachtige dag sluiten we af met de eerste aflevering van Vive
le Vélo.