Frankrijk 2020: dag 14

Donderdag 23 juli

Nog steeds op vakantie, en dan is laat opstaan blijkbaar een gewoonte.
Vandaag wordt er als ontbijt gebakken appeltjes met kaneel geserveerd, samen met alle restjes brood.
Na het ontbijt vertrekken we: eerst naar la phare de chaissoron op het uiterste puntje van Île d'Oleron. Daar laat de zon de vuurtoren in al zijn glorie stralen.

Het is laag water en dat geeft ook een prachtig zicht op de oesterbanken. Mensen wagen her en der hun kans en gaan op zoek naar lekkere oesters. Wij wandelen hier wat rond en genieten met volle teugen van deze rustige en prachtige omgeving.

En dan beginnen we aan de terugtocht over Île d'Oleron. Het lijkt wel alsof deze rit één grote lange file is. Maar zo erg is het nu ook weer niet.... Eens weer op het vasteland nemen we afslag naar Marennes, naar le cité de l'huitre. Je kan de oesterstreek toch niet verlaten zonder eerst de vele grote oesterbanken gezien te hebben?!

We wandelen naast de chenal de Marennes die zo goed als droog staat, het is dan ook nog steeds laag water. Alle bootjes liggen dus op het droge. Een bizar doch wel uniek zicht. Dat zorgt ervoor dat het hier ook weer zéér kalm is, aangezien er geen bedrijvigheid is van vissersbootjes die af- en aanvaren naar de oesterbanken op zee. De oesters worden aanvankelijk op cultuur gezet in grote oesterparken op zee; na enige tijd worden de oesters daar opgehaald en laat men ze in de waterbassins in de weilanden, claires genoemd, verder verfijnen.

Langs de straatkant staan enkele oesterhutten waar je de dagverse oesters kan degusteren én kopen. De chenal mondt uit in de Seudrebaai. Aan de haven van de Cayenne staan nog meer kleurrijke hutjes én gezellige restaurantjes. Het is dan ook moeilijk om hier te vertrekken zonder een laatste keer oesters te eten. We willen in schoonheid eindigen en vleien ons neer op het terras van restaurant Le Buccin. We degusteren er met veel goesting en plezier 12 oesters en een overheerlijke portie Moules Marinières.

Alvorens we verder rijden rijden laten we onze DJI drone nog wat sfeerbeelden maken boven de oesterputten en de chenal.

365 km verder zoeken we een rustig plekje op de kamperplaats aan het château in Villandry. 's Avonds bij zonsondergang maken we nog een korte wandeling door het karaktervolle dorpje, maar helaas is de kasteeltuin al gesloten. Morgen vanaf 9 u 30 kunnen we deze gaan bewonderen...