maandag 23 februari 2015

Winteravonturenweek 2015: dag 1

Zaterdag 14 februari 


Om 4u ’s ochtends loopt de wekker af. Tijd om op te staan; vandaag vertrekken we op winteravontuur naar Zweden, Edsåsdalen.
Om 10u15 stijgen we op in Schiphol richting Trondheim waar we door een taxi opgehaald worden. 


Onderweg stoppen we in Åre om ons te voorzien van eten, drinken en aperitiefgerief.



Even later worden we in de Backstugan opgewacht door Sabine, onze gids,  die we reeds van vorig jaar kenden. Ze verwelkomt ons met een zweedse gluhwein en typische pepparkakor. Njammie, dat smaakt!
Na deze “opwarming” trekken we er op uit naar het Hensjön

Een prachtige wandeling tijdens dewelke we genieten van een mooie zonsondergang. Onze weg terug vinden we met behulp van onze nieuwe aangekochte “hoofdlampen”.


Terug in ons huisje, installeren we ons voor een knusse en gezellige avond.
We toasten op een fijne, mooie, gezellige, megatoffe vakantie!
De mannen pakken de koffers uit en maken de bedden op; de kids zorgen voor de mise-en-place van het avondeten en de dames verwerken het tot een heerlijk pastagerecht.
Al gauw is het 21u30.
Het was en lange dag, iedereen is moe… tijd om ons bedje op te zoeken.
Besluit van vandaag: “IT FELT LIKE COMING HOME!”




winteravonturenweek 2015: dag 2

Zondag 15 februari 

Vandaag staat de huskytocht met Keld op het programma; en leuke activiteit waar we reeds lang naar uitkeken.

Veel uitleg hadden we niet meer nodig, het meeste weten we nog van vorig jaar. Toch was het weer spannend… het optuigen van de honden en de sleeën, het besturen, enz

Het is een totaal ander parcours dan vorig jaar, nóg mooier maar technisch wel een stuk moeilijker.
We zijn nog niet heel lang onderweg als we een hele grote kudde rendieren tegenkomen en even later zelfs een tweede. Ronduit fantastisch om te zien! Hiervoor doet een mens het dus!



Het vervolg van de weg verloopt  redelijk bergop- en bergafwaarts. De zon is van de partij maar een ijzig windje herinnert er ons aan dat we in Lapland zitten. Het stilzitten op de slee voelt behoorlijk koud aan,… doch het is puur genot: 1 blik op het landschap doet ons smelten als sneeuw voor de zon.
Rond de middag komen we aan bij een meer waar een “windshelter” (schuilhut) ons behoedt van de koude en de wind.

Een nieuw WC-huisje biedt voor iedereen soelaas terwijl Keld in 1-2-3 een vuurtje aanmaakt voor een simpele maar zeer smakelijke lunch. Op het menu staat “pytt i pan med rott bet”.

En ondertussen zorgen onze thermossen met koffie en chocomelk voor de verwarming van de innerlijke mens.
Tijdens deze lunchpauze rusten alle honden uit, op 1 na: Skoda. Hij is anderhalf jaar oud en kan absoluut niet relaxen, tenzij na een 100km lange uitputtende tocht.

Als we ons opnieuw naar de sleeën begeven, worden alle honden weer onrustig, beginnen hard te trekken en heftig te blaffen. We wisselen van driver en beginnen aan de terugweg.


Deze is iets minder technisch maar zeker even mooi, afwisselend en fascinerend.
Na 32.37 km komen we om half 3 aan op de plaats waar we vertrokkken zijn: we tuigen de honden af, brengen ze naar hun hok in de vrachtwagen en zetten de sleeën op hun kant aan de kant onder de quote : “I am not lazy, I am just energy saving!”.


Dan is er nog even tijd en stelt Keld onze kennis ivm de husky’s op de proef aan de hand van een kleine quiz terwijl we wachten op Sabine.


Zij brengt ons terug naar onze Backstugan, onderweg even stoppend bij het verhuurcenter om onze skischoenen en ski’s te huren.
In ons huisje verloopt alles relax… aperitiefje, doucheke, groentesnijwerk, kokkerellen-gedoe, eten, en de nabespreking van de dag.
Even later treedt de ICOD in werking, de intellectuele club der oneliners.
“Van vissen over kakken tot kameel, echter niemand had het over kaneel”


Nota 4/12/2015
Vandaag liet Sabine me weten dat Keld gisteren plots overleden is.
Ik was verbaasd, kon dit niet geloven!
We hebben 2 jaar een prachtig hundspan avontuur beleefd met Keld.
Keld, het ga je goed hierboven...


winteravonturenweek 2015: dag 3

Maandag 16 februari 

Om half 8 worden door Sabine verrast met een lekker versgebakken brood. Dit serveren we met een spiegeleitje, wat meteen voor een geslaagd ontbijt zorgt.
9u: we vertrekken aan Dalens Gård richting Åre voor een dagje skiën. Vandaag maken we Duved onveilig, het gebied dat we reeds kenden van vorig jaar.

slechts 1 gezelschap op de piste ...
De zon scheen voor ons de hele dag, maar de sneeuw was er ook naar: stuifsneeuw met een lekker laagje ijs eronder: Ice ice baby!!!


Maar ons niet gelaten, we doorkruisen het hele gebied en hielden net als vorig jaar even halt in Braham’s wigwam voor een chocomelk of gluhwein met kanelbullar.
De rest van de dag verloopt vrij rustig.
Na het skiën stoppen we nog even in Åre voor een mini-shopping.
De rest van de avond is het rustig in ons huisje, alhoewel er enige spanning is, want volgens het internet Kán er tussen en 21 en 24u noorderlicht te zien zijn. Dat zou voor ons wel nog een primeur zijn.


3 uur later………………………………………………… Jammer maar helaas

winteravonturenweek 2015: dag 4

Dinsdag 17 februari 

Onze 2de skidag. Vandaag gaan we Åre Björnen en Åre Central verkennen.
Dit gebied is een heel stuk groter dan Duved, waardoor het een beetje aan Zweeds karakter verliest, maar eens je boven komt met de lift en aan de afdaling begint, heb je een prachtig uitzicht over het bevroren meer, en dan besef  je weer te volle dat je in het wondermooie Zweden bent!

En we hebben mega-geluk vandaag want de lift naar Åre Toppen is open!!!! Deze brengt je helemaal naar de top!

En we worden gewaarschuwd: temp boven -7°C, gevoelstemp -20°C, wind 14 m/s. Brrrrrrrrrrr
En het was écht wel zéér koud boven!
Maar supermooi! Alle gebouwen waren letterlijk beplakt met een dikke laag sneeuw! Dit leverde prachtige ijssculpturen op.
Met een licht bevroren gevoel na een fotoshoot en uitgebreid genieten van al dit moois, wordt het toch wel tijd om ons met een lekkere lunch weer op te warmen.







Ondertussen breekt de zon door het wolkendek en wil iedereen opnieuw naar de top, nu voor een zonovergoten zicht over de vallei van Åre.

Daarna begint langzaam maar zeker de doorsteek richting Björnen.
Sabine brengt ons nog even naar een mooi uitzichtpunt vanwaar je een mooi panoramisch zicht hebt over Åre.

We springen nog even de Systembolaget en de supermarkt binnen om daarna in Åre centrum het treintje (in 1910 was dit de eerste skilift) naar boven te nemen voor de afterski.

Deze vindt dagelijks plaats in het Fjällsgården Hotel.
Een live band treedt op en zorgt voor een ongelooflijk toffe sfeer!
Terugkeren naar de Backstugan gebeurt omstreeks 18u30.




Vanaf dan: RELAX: douchen, aperitief, koken, eten en gezellig samen-zijn…. Always the same!

winteravonturenweek 20015: dag 5

Woensdag 18 februari

Onze 2-daagse naar het Lilla Offsjön start vandaag.
Afspraak om 9 u 30 aan Dalens Gård om onze rugzakken te vullen met voldoende eten en drank, slaapzakken, handdoeken, enz… Deze worden voor ons speciaal door Olaf met de scooter naar de hutjes gebracht. Wat een luxe!
Rond 11 u, nadat de sneeuwraketten  aangepast zijn, gaan we op pad.


Langzaam maar zeker, volop aan het genieten van de prachtige vergezichten, komen we dichter bij ons einddoel.




Vol spanning draaien we de sleutel van het hutje om. En … we zagen onmiddellijk dat het goed was! De dames pakken uit, de mannen maken het vuur in de kachel aan en ook even later dat in de sauna aan het meer. Naar deze saunabeleving keken we ook al héél lang uit!




Na 45 min kunnen de dames echter niet meer wachten, ontdoen zich reeds van overbodige kledij en trekking richting sauna.
De kids blijven achter, onderhouden het vuur, maken van vers geschepte sneeuw warm water en snijden de groenten voor de pasta.
De sauna is nog niet helemaal op temperatuur dus we houden onze thermische broek en muts nog even op, wat voor komische taferelen zorgt.
Dit duurt echter niet lang, want eens de de blokken hout flink vuur vatten, gaat het razendsnel en is het algauw 85°C. Vanuit de sauna is het zicht over het meer onbeschrijfelijk mooi : het drijvende ponton met trapje naar het meer is vast- en ingevroren… maar een duik in de verse sneeuw en een rondje naaktlopen over het meer kan ruim voldoende afkoeling brengen. Het was zó genieten dat we de tijd volkomen uit het oog verloren en zeker anderhalf uur later pas terugkeerden naar het hutje.
Ondertussen kookt het water op het kacheltje bijna, dus tijd om de pasta te koken.
Op het menu staat penne al pesto met een slaatje met tomaat , komkommer en avocado.


Onze hoofdlampen en een aantal theelichtjes moeten tijdens het eten onze borden verlichten.
De afwas stapelen we in een grote plastiek kom en zetten we aan de kant voor de volgende dag.
Al vroeg besluiten we om deze fijne dag af te sluiten.
Tanden poetsen doen we buiten, spoelen onze mond met verse sneeuw, en plassen nog even tussen de boompjes omdat de wc huisjes net iets te veraf liggen naar onze goesting.
En dan … HUP… ons slaapzakje in!
Alle meisjes slapen in 1 hut, alle mannen in het andere.. lekker gezellig!

En een paar mopjes later slaapt iedereen.


winteravonturenweek 2015: dag 6

Donderdag 19 februari

7u32: Ik ontwaak
Ik zie prachtig ochtendrood door het raampje. “I feel some pictures coming up!”



Ik doe mijn jas en mijn Sorelbotten aan, bovenop de thermische onderbroek en ga een frisse neus halen.
Dit levert wondermooie foto’s op van de zonsopgang boven het Lilla Offsjön.


Ik ga een kijkje nemen in de mannenhut, en zie dat zij ook reeds uit de veren zijn. Even later komen ze ons opnieuw vergezellen voor een “inventief  ontbijt”.  (Gisteren onderweg schiet ons te binnen dat we ons ontbijtgerief  vergeten mee te geven hebben met de scooter!)
Dus het ontbijt bestaat uit cake van Karin met banaan, lang niet slecht!
Na deze innerlijke versterking gaan we weer aan het werk: alle restjes worden ingeladen, de afwas wordt gedaan, het hutje wordt leeggemaakt en uiteindelijk proper gezwabberd met vers sneeuwwater!
En daar gaan we weer op pad, deze keer geladen met pak en zak want helaas komt de scooter vandaag geen rugzakken ophalen!
Na een tijdje stappen, verlaten we het rode pad 121 en kiezen voor het oranje zomerpad 221 naar de top Lillvalen.




Een prachtige klim door de ongerepte natuur brengt ons naar het adembenemende uitzichtpunt. Hier staat echter een zéér felle wind die ons bijna letterlijk wegblaast; een brede spreidstand is hier noodzakelijk!


We genieten hier toch heel even van de rust, de stilte en het zicht.
En dan begint de afdaling terug richting Edsåsdalen, door een mooi desolaat landschap. Enkel een grote hoop elandenkeutels wijst erop dat we hier toch niet echt alleen zijn.


Om 14u komen in terug aan in het huisje waar onze vrienden ondertussen al druk in de weer zijn met het bereiden van overheerlijk toast : njammie, dat smaakt!
Slechts een kleine 2u later worden we alweer opgewacht door Sabine aan Dalens Gård om naar Vita Renen te gaan eten.


Een scooter met kar brengt ons naar boven naar het restaurant. Daar aperitieven we gezellig bij het haardvuur. Verder eten we rendier en de typische zweedse wafels met jam en slagroom.
In het donker keren we te voet, met de sneeuwraketten, terug.



Halverwege de tocht schakelen we de hoofdlampen uit en zoeken we onze weg verder in het licht van de sterrenhemel.
Op een grote open plek beleven we een héél intens groepsgevoel : we gaan met z’n allen op onze rug in de sneeuw liggen en zoeken de poolster, grote beer,….
We lassen een stiltemoment in en dit maakt het genot compleet!
Het lijk zo banaal, maar toch is het zoooo fantastisch mooi, amper met woorden te beschrijven.
In ons huisje praten we nog even na en zoeken vervolgens ons bed op.

Slaapwel!