winteravonturenweek 2015: dag 7

Vrijdag 20 februari

Redelijk vroeg uit de veren, om 9u15 vertrekken we richting Ottsjö voor onze afspraak met Jonny. Het belooft een mooie laatste dag te worden. We trekken er op uit met de sneeuwscooters.

Zeer veel sneeuw is er helaas niet meer, maar onze tocht komt geen enkel moment in het gedrang.

Ook hier hebben we niet veel uitleg meer nodig aangezien we dit vorig jaar ook al deden.

Als iedereen zijn helm heeft, zijn we vertrekkensklaar.

Ik voel meteen de adrenaline door mijn lijf gieren… “This is it! I love it!”

Maar al snel wordt duidelijk dat het geen makkelijke klus wordt vandaag; de sneeuw is namelijk zeer hard en er is veel ijs.

Maar het moet toch even vermeld worden: Jonny heeft een zeer mooie tocht uitgestippeld. En gepassioneerd voor zijn vak als hij is, stopt hij regelmatig eens om ons te wijzen op sporen van een vos, een wolverine, rendierkuddes en zo veel meer!

Hij houdt ook even halt om ons van het uitzicht te laten genieten bij een lekkere tas koffie of thee met een zelfgebakken kaneelkoek.

Even voor de middag stopt hij op een meer en hier mag iedereen zijn hartje eens ophalen: over het meer heen en weer scheuren zo hard hij kan! Zelf de kids mogen dit doen!!!

Je ziet ze rondje na rondje meer stralen van geluk!

En daarna is het lunchtime: we worden verwacht in Hållfjället, een prachtig berghotelletje dat zéér afgelegen ligt.

Deze winter is het opnieuw open en kunnen langlaufers of wandelaars tijdens hun  meerdaagse trektocht er eten en overnachten. En vandaag mogen wij er dus ook even een kijkje nemen en genieten van de typisch eenvoudige Zweedse inrichting terwijl we onze lekkere goulashsoep met belegd broodje opeten.

Na de koffie met gebak leidt de uitbater ons nog even rond en dan is het tijd om verder te gaan met de scooters.

Jonny laat ons nog wat mooie plekjes zien, en voorziet deze van super toffe en leerrijke verhalen.

Op zo’n moment gaat de tijd veel te snel vooruit en zit de scootertocht er alweer op!

Jonny kan nog wel uren vertellen, heb ik de indruk, maar de taxichauffeur wordt ongeduldig…

Dus we moeten snel afscheid nemen en terugkeren naar huis.

Er wordt eerst wat gerust, daarna worden de koffers gepakt en dan maakt iedereen zich klaar voor ons laatste avondmaal in het Köjahotel. Op het menu staat: eland.

’s Avonds komt Sabine nog langs en maken we kennis met haar “kleine broertje”.

Bij de restjes van de wijn en de chips blikken we met z’n allen terug op een super geslaagde vakantie!