Woensdag 28 augustus 2025
We vertrekken rond 9u aan het hotel richting het meest noordelijke punt van het eiland: El Mirador del Rio. Dit uitzichtpunt ligt 500m boven een klif en biedt een spectaculair uitzicht over Lanzarote, maar ook de Chinijo - archipel.
Het werd in de jaren '70 geopend en is één van César Manriques meest representatieve architectonische werken, waarbij hij een harmonieuze combinatie van kunst en natuur nastreeft. Inderdaad ... vandaag staat de dag volledig in het thema Manrique.
Hij is een Spaans kunstenaar en architect die op Lanzarote geboren werd in 1919 en hier ook overleed in 1992 in een tragisch auto-ongeluk.
Nadat we met volle teugen genoten hebben van de fantastische views vanop deze unieke Mirador, rijden we een klein stukje terug naar de Cueva de los Verdes. Grotten, maar zeg niet zomaar grotten tegen lavatunnels!
Een gids neemt ons hier mee op reis naar het binnenste van de aarde. We maken een buitengewone tocht van een kilometer lang door vulkanische gangen. Het geheel is een labyrint van 8km tunnels die ontstaan zijn door lavastromen van de Corona-vulkaan.
We kunnen er ook magmastalactieten en verschillende zoutlagen bewonderen. De unieke formaties, samen met de unieke kleuren maken dit bezoek tot een visueel verbluffende ervaring.
Na dit bezoek is het tijd voor lunch. We rijden door naar de Jardin de Cactus. We kiezen er de meest speciale gerechten die de kaart te bieden heeft: cactuskroketten, kippenrolletjes met cactus, cactussushi en hamburger met cactus. We denken dat we nu wel tegen een cactus-stootje kunnen.
De aanwezigheid van vulkanisch gesteente en basaltische monolieten, getransformeerd tot sculpturen, is zeer opvallend in de tuin. Dit samen met de levendigheid en het exotisme van de cactussen, maakt dat het een zeer speciale setting is. Deze cactustuin wordt dan ook beschouwd als zeer uniek in zijn soort en als één van de belangrijkste in de hele wereld. We sluiten deze speciale cactuservaring af met een toepasselijk dessertje, namelijk cactusijs.
Onze laatste stop van de dag wordt de Foundation César Manrique. De stichting is gevestigd in het unieke en spectaculaire huis dat César zelf ontworpen heeft in 1968. Het is gelegen middenin een veld van lava. Het gebouw van 300 m² gaat een constante dialoog aan met de natuurlijke omgeving: hier vermengen vulkaan en architectuur zich in een wederzijds respect.
De bovenverdieping is geïnspireerd op traditionele architectuur van Lanzarote. De onderste verdieping is gebouwd rond 5 natuurlijke lavabubbels die onderling verbonden werden met elkaar door uitgegraven tunnels in de lava. Overal, zowel binnens- als buitenshuis heerst er een overvloed aan planten alsook het basalt van het eiland.
De kamer net voor de uitgang was het atelier van de schilder en is nu omgebouwd tot tentoonstellingshal. Het landschap rond het huis speelt op het fascinerende contrast tussen de organische zwarte, vulkanische as en lage windschermen aan de ene kant en fruitbomen en andere planten aan de andere kant. Een bezoek aan dit vulkaanhuis was een ontzettend unieke ervaring om onze Manrique-dag mee af te sluiten.
's Avonds gaan we nog een keertje eten in het restaurant van de eerste avond... omdat het er zo lekker was! Met overheerlijke sangria, langoustine met avocado en appel, pasta met zalm en tonijnfilet met canarische aardappel, komt deze woensdag op een lekkere manier tot zijn einde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten