Reisverhalen: Lanzarote: dag 3

Maandag 26 augustus 2025

Vandaag worden we om 10:30 verwacht voor een 2 uur durende rondleiding in Bodega El Grifo, een van de oudste wijnhuizen van de Canarische eilanden. Het werd gesticht in 1775 en is nog steeds in handen van dezelfde familie.

Toen ik op de parking onze reservatiemail opende zag ik plots iets héél vervelends... een rondleiding in het Spaans! HELP! Hier gaat iets fout! We gaan naar de balie en leggen dit uit. De medewerkster is gelukkig begripvol en is zo vriendelijk om ons te verzetten naar de Engelstalige toer van 12 uur.

We maken van de tussentijd gebruik om wat in het prachtige landschap rond te rijden. Ons ritje brengt ons naar Tiagua waar we even een kijkje kunnen nemen in een klein pittoresk kerkje en een oude molen uit de 19 de eeuw. Vroeger was Lanzarote héél rijk aan graan en waren de molens onmisbaar op het eiland. Nu heeft het graan plaats gemaakt voor wijnranken en zijn slechts enkele molens over die als museum dienst doen.

Net op tijd komen we terug aan in El Grifo. De rondleiding 'Winelovers' start met de proeverij van een sparkling wine. Met het glas gevuld trekken we naar de nieuwe wijngaard. Hier krijgen we een zeer interessante uitleg over de geschiedenis van de wijnteelt. Opvallend in het landschap van Lanzarote is dat er wijngaarden in rijvormen te vinden zijn, alsook wijngaarden met cirkelvormen. Ook dit verschil in druiventeelt wordt ons duidelijk uitgelegd. Heel anders dan de Franse wijnteelt is dat hier de ranken tegen de grond groeien en steeds beschermd moeten worden door een lava-stenen muurtje tegen de wind.

1 ding is zeker: lavagrond is zeer vruchtbaar. het houdt de kleine hoeveelheid regen die er jaarlijks valt, alsook het vocht dat in de lucht aanwezig is, zeer goed vast. Hierdoor hebben de ranken voldoende vocht en voeding om druiven van uitstekende kwaliteit te leveren.

Van de nieuwe wijngaard wandelen we verder naar de oude wijngaard. Hier staan wijnranken van meer dan 100 jaar oud! Van deze druiven wordt zeer zeldzame wijn gemaakt; slechts 600 flessen per jaar. En deze mochten wij proeven!!

Na de rondleiding door de wijnvelden, krijgen we nog meer interessante uitleg in het museum. Hier staan nog originele vaten uit 1881. Deze die in het museum staan zijn leeg. Maar de familie heeft nog steeds wijn uit vaten van 1881, die nog altijd drinkbaar én bovendien lekker zou zijn. Bij speciale gelegenheden worden hier nog een kleine hoeveelheden van gedronken.

Tot slot bezoeken we het familiehuis. Hier bevindt zich een grote bibliotheek die massa's wijnkennis herbergt.

Met alle opgedane kennis kunnen we aan de proeverij beginnen. 3 wijnen gepaard met lokale kazen en 1 zoete wijn gepaard met chocolade worden geproefd en jawel... zéér lekker bevonden. Zo lekker dat we ons van elke fles iets bestellen en laten shippen naar België. Als top of the bill krijgen we nog een fles cadeau die slechts in beperkte oplage gemaakt is. Benieuwd of onze thuisblijvers ook zo enthousiast gaan zijn.

Ondertussen staat de tijd niet stil en is het al 15:00. Tijd om iets te gaan eten. We rijden naar de kust in het zuiden. In de buurt van Punta Lima, met zicht op zee, eten we een hamburger. Niet de meest spectaculaire mooie plaats, en ook niet het beste culinaire eten... maar we willen in de buurt van de luchthaven zijn. Van hier wandelen we langs de dijk naar Mirador de Acercamiento. Vanop dit approach viewpoint zien we vliegtuigen van dichtbij landen en opstijgen. Hoe machtig is dit!? Je voelt de spanning en kracht van deze machines terwijl ze slechts enkele meters boven ons hoofd passeren. Het is een unieke ervaring om de schoonheid en technologie van de luchtvaart van zo nabij te kunnen bewonderen... Indrukwekkend.