Dag 1: Portugal

Zaterdag 14 oktober

Lauren en ik gaan voor het eerst samen op reis. In juni gingen we langs bij het reisbureau Caractère en boekten we een fly & drive naar Portugal, meer bepaald de Douro streek.

Vandaag is de dag van vertrek. We hebben onze vlucht omstreeks om 10u30 naar Porto, waar we kort na de middag landen. Met een shuttlebus worden we naar het kantoor van Hertz gebracht waar we onze huurauto oppikken. Nu kan onze trip écht beginnen! De zon is van de partij, dus onze eerste dag kan alvast niet meer stuk.

Maar wat gaan we juist doen vandaag? Geen idee! ... Misschien moeten we een stukje Porto meepikken. Ik zoek de topattracties van de stad op en kom al snel uit bij boottochten op de Douro. Lijkt ons een top idee om mee te beginnen. De GPS begeleidt ons naar de Caie de Gaia. Op de eerste boot die we tegen komen, van het Ferreira Portohuis, stappen we aan boord. De boot vaart langs de 6 bruggen van Porto. De Ponte Dom Luís I, de ijzeren brug, is de belangrijkste en meest gekende brug van de stad. Deze werd gebouwd in 1880 door de Belgische Théophile Seyrig, een voormalig leerling van Gustav Eiffel en is vernoemd naar de toenmalige koning van Portugal. De brug bestaat uit twee wegdekken die 44 meter boven elkaar liggen. 

Even verderop varen we onder de Ponte Maria Pia. Deze is gebouwd in 1877 naar een ontwerp van Gustav Eiffel. De boog, die 160 meter overspant, was toen de grootste ter wereld. De totale lengte van de brug is ruim 350 meter. Nu is deze enkelsporige spoorbrug niet meer in gebruik maar toch blijft de Maria Pia-brug behouden als monument.

Behalve de Ponte Dom Luís I, de Ponte Maria Pia en de Ponte de São João zijn er nog drie bruggen van Porto naar de overkant van de rivier: de Freixo-brug, de Infante-brug en de Arrábida-brug.

Na de boottocht nemen we de kabelbaan die ons helemaal tot het bovenste dek van de Ponte Dom Luís brengt. Daar staat een prachtig klooster, maar helaas hebben we geen tijd om dit te bezoeken. We wandelen over de brug naar de andere kant van de rivier. Via de kathedraal Sé do Porto wandelen we via pittoreske straatjes terug naar de oever van de rivier. Tijd om van het mooie uitzicht te genieten bij een welverdiend drankje. 

Op de terugweg naar de auto nemen we nog vlug een kijkje in het Portohuis van Sandeman en proeven we een pastel de bacalhau in de Casa Portugueso. De bijhorende portoproeverij laten we aan ons voorbij gaan. Tijd om richting het hotel te rijden.

Maar onderweg houden we nog even halt in Válega. De Válega-kerk is een echt meesterwerk van de schilderkunst van tegels. Ze behoort tot één van de meest opmerkelijke kerken van Portugal. Een stop die zeker de moeite waard is!

Válega kerk

Een uurtje later komen we dan aan in Pousada de Viseu, een prachtig hotel met een megagrote chique kamer. Aangezien het ondertussen al iets na 20u is, besluiten we om in het restaurant van het hotel nog iets te eten.

Ik sluit de dag af met het schrijven van dit verslag. Morgen is er een nieuwe dag met een nieuw verhaal!

Dag 2: Portugal

 Zondag 15 oktober 2023

9u ontbijt... heel uitgebreid buffet in Pousada de Viseu. We willen nog kort even genieten van deze heerlijke verblijfplaats alvorens we onze tocht verder zetten, en dus brengen we nog een bezoek aan het stadje Viseu. De kerken met beschilderde azulejos blijven ons verbazen.

Volgens onze reisbrochure van Caractère moeten we zeker het Grão Vasca museum bezoeken. En aangezien het beginnen regenen is, is de timing perfect! Het museum is vernoemd naar één van de belangrijkste schilders uit Portugal, Vasco Fernandez, die zijn atelier had in Viseu. De belangrijkste tentoonstellingen in het museum zijn de geschilderde altaarstukken die tijdens de renaissance voor de kathedraal van Viseu werden vervaardigd.
De kathedraal zelf konden we helaas niet bezoeken aangezien er een eredienst plaatsvond. Buiten wat kleine leuke straatjes heeft Viseu niet veel te beiden. We eten hier nog een kleine lunch alvorens we ons volgende hotel opzoeken.

Onderweg zien we een bord staan met een interessante bezienswaardigheid. Dus rijden we naar Santa Eufemia in Paranhos de Baira. Het Santuário de Santa Eufemia is een gebedsplaats die op één van de verschillende pelgrimsroutes van de streek ligt. Het ligt op een indrukwekkende plek van waar je een prachtig uitzicht hebt op de omgeving. 

Vandaar zetten we onze tocht verder naar Seia. Hier bereiken we na een stevige klim het museum de Pão: het broodmuseum. "Moet dit echt zo hoog liggen om lekker brood te kunnen maken?" vraagt Lauren zich af. Het museum vertelt zowel over de geschiedeins van het brood als over het hele proces van zaadje tot brood. Vanuit de bar genieten we van een lekkere thee met een prachtig uitzicht over berg en dal.

Rond 17u30 is het dan tijd om ons naar Casas da Lapa te begeven. Volgens de informatie die we kregen, wordt het een pittig en vooral smal laatste stuk bergop. Iets dat we nog willen doen voor het donker wordt. En, ja hoor... pittig, steil en vooral heel smal is de exacte omschrijving van de weg om tot bij het hotel te komen. Anderzijds ... de view vanuit de auto was fantastisch! Met kloppend hart en knikkende knieën stap ik op de parking uit de auto. Moeten we dit stuk echt nog 3 keer doen? De dame aan de receptie stelt ons gerust: "Hoe meer je doet doet, hoe breder de weg lijkt te worden." We zullen wel zien...

Vanavond eten we in het restaurant van het hotel. Er wordt standaard een 5 gangen menu geserveerd met aangepaste wijnen.

Bij aankomst op de kamer worden we nog verwent met een drankje van het huis: PortoTonic. Een heerlijk drankje om te toasten op een tweede geslaagde dag van onze reis.

Om 20u is het dan tijd voor het diner:

- Huisgemaakt brood met olijfolie en bonen humus

- Kaas/tomatenpastei op een bedje van groentjes

- Courgetteroomsoep met gesauteerde courgette

- Bacalhau op wijze van de chef met spinazie

- Crême Brulée

Na het eten maken we nog een korte wandeling door het dorp, de bochten gaan memoriseren. Terug op de kamer bereiden we nog onze uitstap van de volgende dag voor alvorens we onze oogjes dicht doen.

Dag 3: Portugal

 Maandag 16 oktober 2023

Voor het ontbijt, dat pas vanaf 9u is, is er even tijd om wat te lezen. Omstreeks 10u vertrekken we voor een tocht door de Serra da Estrela, het "sterrengebergte". Dit staat bekend om zijn hellingen vol rotsblokken in de vreemdste vormen. Het is de hoogste bergketen van continentaal Portugal met de op 1 na hoogste bergtop van het land: de Torre (1993m).

Naast bizarre rotsformaties, meren, kloven en bergrivieren heb je hier adembenemende vergezichten. Het is één van de mooiste natuurgebieden van het land!

Alleen jammer dat we slechts tot rond de middag van deze natuurpracht konden genieten. Op ongeveer 1 km van de top kwamen we in de wolken en de regen terecht. De toren zelf konden we nog amper zien staan. Wachten tot het zou uitklaren zou tevergeefse moeite en tijdverspilling zijn.

We beslissen om door te rijden naar Covilha. Maar wat is het o zo jammer dat we niets meer zien...

Covilha, bekend van zijn wol, is inmiddels ook een universiteitsstad. Het is gelegen tussen rivieren en bergen. De stad heeft enorme grote hoogteverschillen en werkt daarom op verschillende plaatsen met liften om je makkelijk naar een hoger/lager gelegen deel te brengen. Handig! 

We starten bovenaan bij de Igreja da Santa Maria, die langs de buitenkant volledig bezet is met blauwe azulejos. Verder vindt je in de hele stad veel wallpaintings terug.

We gaan helemaal tot beneden in de stad in de hoop van het wolmuseum te kunnen bezoeken. Helaas is dit gesloten op maandag. Via een trap met 162 treden komen we terug in het midden van de stad uit. Maar hier iets vinden om te eten, blijkt heel moeilijk te zijn.

Nee ... Covilha heeft ons niet echt kunnen bekoren. Dus keren we terug hotelwaarts. Aangezien nu ook in het dal al aan het regenen is, geven we de hoop op om nog iets te zien van de mooie vergezichten of rotsformaties. Helaas...

Net voor ons dorpje Lapas dos Dinheiros houden we nog even halt in een ander klein dorpje Valezim. Hier komen we terecht in een oud authentiek kruidenierswinkeltje uit 1907. Isabel staat al 58 jaar in de winkel. Ze praat geen woord Engels, maar probeert ons toch veel te vertellen... en wij maar knikken! Wij maken gebruik van de moderne technologie en vertalen één en ander met Google Translate en zo kunnen we haar ook iets vragen of zeggen. Topcommunicatie van de 21ste Eeuw! Maar o zo leuk!

Wat aan de rand van het dorp, bovenop de heuvel Monte do Calvário, ligt het Heiligdom van Nossa Senhora da Saúde. Je hebt van hier een prachtig uitzicht op de bergen die de Serra do Caramulo vormen, waar we een uur of 2 later het begin zien van een mooie zonsondergang.

We vinden het redelijk vroeg als we in het hotel aankomen en besluiten om nog een wandelingetje te maken naar de Praia Fluvial. Een plekje waar 's zomers heerlijk kan gezwommen worden.

Terug in het hotel geniet Lauren van een heerlijk badje terwijl ik mijn verslag schrijf. 's Avonds om 20u schuiven we de voeten onder tafel en genieten we alweer van een heerlijk diner. Zalig om dit verblijf in Casas da Lapa mee af te sluiten.

Dag 4 : Portugal

 Dinsdag 17 oktober 2023

's Morgens worden we wakker met héél veel regen en felle wind. Dit belooft voor de rest van de dag. En inderdaad, het traject Lapas don Dinheiros - Lamego wordt afgelegd bij regenweer.

Onderweg beslissen we om toch even een weggetje te nemen naar één of andere bezienswaardigheid (Ocra?) ... een rotsformatie uit ver vervlogen tijden. Het weggetje wordt alsmaar smaller en slechter, er zijn diepere putten, plassen, scherpe stenen. Met andere woorden niet meer betrouwbaar om hier nog verder te rijden, dus dan maar in achteruit een stuk terug. "We zullen misschien best te voet verder gaan. Zo ver is het ten slotte niet: 650 meter." Amai, niet ver... De stenen die we zochten hebben we niet gevonden, en we kwamen gelijk 2 verzopen waterkiekens terug bij de auto aan. (Het zou meer dan 3u duren eer mijn broek droog was!) Toen was het humeur in de auto toch even onder nul gezakt. Maar de aankomst in Lamego Hotel & Life heeft veel goedgemaakt. 

Toen we in de kamer kwamen, kwam ook de zon even piepen zodat we toch kort konden genieten van het prachtige vallei uitzicht . Daarna werden we aan de receptie verwacht voor een korte rondleiding en een welkomstdrank, een wijntje naar keuze van hun eigen collectie.

Na een lekkere lunch in de bar rijden we met de wagen naar het centrum van Lamego. Dé bezienswaardigheid hier is het Santúario de Nossa Senhora dos Remédios. Het is een Heiligdom dat je bereikt na een indrukwekkend trappencomplex met maar liefst 686 treden, versierd met witte en blauwe azulejos. Vanop dit hoogste punt heb je een fantastisch mooi uitzicht over de stad. 

Met de paraplu in de hand wandelen we verder naar de Sé kathedraal en het historisch centrum. Verder maken we nog een beklimming naar het Castello en gaan we nog iets drinken in de O-tapas-bar.

In het hotel staat ons nog een lekker diner met een heerlijk glaasje wijn van de eigen Quinta Branco te wachten.

Dag 5: Portugal

 Woensdag 18 oktober 2023

Vandaag staat een prachtige route via N222 langs de oevers van de Douro op onze planning. Volgens het weerbericht zou het niet mogen regenen vandaag. Fingers crossed.

We vertrekken met 'voorzichtige' zonneschijn richting Pinhão. Helaas regent het toch alweer als we daar aankomen. Maar... niet getreurd... het klaart uit!! De zon brandt zich een gaatje in het wolkendek en we kunnen volop genieten van het supermooie stationsgebouw dat rijkelijk versierd is met maar liefst 24 verschillende taferelen in azulejos. Ze beelden typische scènes van het leven in de Dourovallei uit en hebben te maken met wijnproductie. Onze eerste halte was dus reeds een succes.

Op naar São João Pesquiera. Deze gemeente dateert uit 1055 en is de oudste erkende gemeente van Portugal. Hier belanden we per toeval in het wijnmuseum. Dat geeft ons wat meer inzicht in het ontstaan deze Douro wijnvallei, het bouwen van de terrassen voor de wijnranken en het wijnproces zelf. Na het museumbezoek wacht ons nog een kleine portotasting. 

We wandelen nog even verder in het dorp naar het wondermooie Place da Republica. 

We wijken vervolgens even van onze route af en rijden naar de Miradouro de São Salvador du Mondo. Na een pittig klimmetje worden we verrast met een adembenemend uitzicht op de kronkelende Douro met aan weerszijden zijn flanken vol met wijngaarden in hun herfstkleuren. En de zon is van de partij! Hoe zalig is dit!?

Van hieruit is het nu nog 50 minuten rijden naar Vila Nova de Foz Côa. Maar we kunnen het ons niet laten om toch nog een paar keer te stoppen om te genieten van de prachtige vergezichten over berg en dal. En we willen uiteraard ook eens tussen de wijnranken gestaan hebben  vandaag. Opvallend is ook hoeveel olijfbomen en amandelbomen er hier in de streek staan! Het laatste stukje naar het museum van Kunst en Archeologie biedt ons dan weer een totaal ander zicht.

Het gebouw is van buitenaf nauwelijks zichtbaar, omdat het tegen een bergflank gebouwd is en zich grotendeels onder de grond bevindt. het museum herbergt een onschatbare verzameling prehistorische vondsten en wandtekeningen. Via het restaurant kan je, op een lager gelegen niveau, naar buiten. Van daar kan je het prachtige gebouw bewonderen. Hier eten we een vrij late megalekkere lunch met onbeschrijflijk mooi uitzicht.

Rond 18u30 is het tijd om terug te keren naar het hotel. We besluiten de "snelle route" te nemen die langs de autosnelweg loopt in plaats van de bochtige weggetjes eerder deze dag. 

In de auto praten we na over deze super mooie geslaagde dag, met mooi weer en adembenemende uitzichten. Iets dat voor eeuwig op ons netvlies is gebrand.  

Dag 6: Portugal

 Donderdag 19 oktober 2023

Felle regen en veel wind. 2 Ingrediënten die we gratis bij het ontbijt krijgen. En volgens het weerbericht is er geen beterschap op komst. Na het ontbijt checken we uit en vervolgen we onze trip richting Amarante.

Eerste stop van de dag staat gepland om 11u30 waar we verwacht worden in Casa de Mateus - Vila Real voor een gegidste rondleiding. In het begin van de 18de eeuw werd dit landgoed gebouwd door Nicolau Nasoni. 300 jaar later is het nog steeds eigendom van dezelfde familie. Het huis is wereldwijd gekend om zijn rosé wijn, maar dit blijkt nu toch 1 groot misverstand te zijn! De rosé wijn Mateus werd nooit geproduceerd op dit domein of door deze familie. Het label kreeg de naam Mateus dat gewoon verwijst naar de naam van het dorp van waar de druiven afkomstig waren en er werd gewoon aan de familie gevraagd of ze de foto van de villa op het label mochten zetten. Verder gaat de link tussen de rosé en de Casa niet.

In Casa de Mateus wordt de wijn met label Nossa geproduceerd en Porto van Quinta Da Costa. De huidige eigenaars wonen vandaag de dag nog steeds in een privégedeelte van het landgoed, terwijl de rest opengesteld wordt voor het publiek en met gids kan bezocht worden. Er is ook een prachtige privé kapel aanwezig waar 's zomers concerten gegeven worden.

Na dit leerrijke bezoek rijden we door naar Vila Real waar het tijd is voor lunch. In Terra de Montanha eten we lekkere regionale kazen en proeven we voor het eerst octopus. 

Wonder boven wonder is het gestopt met regenen als we het restaurant verlaten. We slenteren nog wat rond in de gezellige straatjes van het stadje alvorens we doorrijden naar Amarante, dat vooral gekend is van zijn Ponte de São Gonçalo. Naast de brug heb je het centrale plein met een sprookjesachtig kloostercomplex. Net zoals in alle andere stadjes heb je hier ook heel veel nauwe straatjes met veel trappen. Het is leuk om hier wat rond te wandelen en ondertussen van het uitzicht te genieten.

Typisch in dit stadje zijn de koffiehuizen en restaurants die een balkon hebben dat over de Tamago (rivier) hangt. Dus moeten wij hier ook, uiteraard, eerst nog een theetje met regionaal gebak eten. 

Ondertussen is het al 18u30 als we ons laatste ritje van de dag aanvatten richting Monverde  Wine Experience hotel. een prachtig hotel met verschillende kamercomplexen die verspreid liggen in hun eigen wijngaard. Nadat we ons gesetteld hebben, keren we nog even terug naar de bar in het hoofdgebouw waar we nog een snack eten en een huisgemaakt wijntje degusteren van Quinta da Lixa. We zijn vooral benieuwd om dit hele domein morgen bij daglicht te aanschouwen.

Dag 7: Portugal

 Vrijdag 20 oktober 2023

Onze laatste dag. En er staat nog heel wat op onze planning. Maar vooraleer we vertrekken gaan we genieten van een heerlijk uitgebreid ontbijt met fantastisch uitzicht op de wijngaarden.

En ondertussen komt de zon van achter de wolken piepen, zodat we wat mooie foto's van deze hotel locatie kunnen maken. Rond 10u30 starten we de auto en rijden we naar Ponte de Lima dat vernoemd werd naar de romeinse brug die hier over de Rio Lima ligt. Hier worden we verrast door een felle regenbui en gaan we noodgedwongen een koffie drinken met, zeer zeker, een regionaal gebakje.

Van hieruit rijden we naar Braga, meer bepaald heuvelopwaarts naar Bom Jesus do Monte. De trap die naar het Heiligdom leidt bestaat uit 17 niveaus die versierd zijn met symbolische fonteinen, allegorische beelden en andere barokke decoraties. Binnenin is de tempel ruim en vrij sober. Van boven op de heuvel heb je een heel mooi uitzicht over de omgeving en de stad Braga. Die lijkt ons redelijk groot en druk te zijn. Dus besluiten we om deze niet te bezoeken.

Onze volgende halte wordt Citania de Briteiros. Op enkele kilometers van Guimarães, bovenop de São Romão heuvel, verrast de site de bezoeker met zijn pittoreske schoonheid en omdat het één van de meest expressieve protohistorische nederzettingen is, door de afmetingen en monumentaliteit van diens muren, urbanisme en architectuur. De nog steeds beginnende sporen van de organisatie van een "stad" zijn duidelijk zichtbaar in de straten, beschermd door een reeks muren, waarbinnen de cirkelvormige of rechthoekige woningen soms in kleine blokken geschikt, gehuisvest waren.

Onze laatste stopplaats van vandaag, maar tevens ook van deze reis, is Guimarães. Dit is een historisch stadje dat zich binnen muren bevindt. Het is door UNESCO geclassificeerd als werelderfgoed op basis van de waarden van originaliteit en authenticiteit. Je ziet hier nog heel veel sierlijke ijzeren balkons, granieten balkons, statige huizen en bogen die smalle straatjes met elkaar verbinden. Kortom alles om een super charmant stadje te zijn! We wandelen hier dan ook met heel veel plezier wat rond.

Op deze laatste avond willen Lauren en ik nog eens ten volle genieten en toasten op een mega geslaagde moeder-dochter reis. Hiervoor kozen we voor 5 gangen degustatiemenu met aangepaste wijnen. Het eten was overheerlijk en alle wijnen waren van Quinta da Lixa. Top ervaring om mee af te sluiten.