Dag 5: Portugal

 Woensdag 18 oktober 2023

Vandaag staat een prachtige route via N222 langs de oevers van de Douro op onze planning. Volgens het weerbericht zou het niet mogen regenen vandaag. Fingers crossed.

We vertrekken met 'voorzichtige' zonneschijn richting Pinhão. Helaas regent het toch alweer als we daar aankomen. Maar... niet getreurd... het klaart uit!! De zon brandt zich een gaatje in het wolkendek en we kunnen volop genieten van het supermooie stationsgebouw dat rijkelijk versierd is met maar liefst 24 verschillende taferelen in azulejos. Ze beelden typische scènes van het leven in de Dourovallei uit en hebben te maken met wijnproductie. Onze eerste halte was dus reeds een succes.

Op naar São João Pesquiera. Deze gemeente dateert uit 1055 en is de oudste erkende gemeente van Portugal. Hier belanden we per toeval in het wijnmuseum. Dat geeft ons wat meer inzicht in het ontstaan deze Douro wijnvallei, het bouwen van de terrassen voor de wijnranken en het wijnproces zelf. Na het museumbezoek wacht ons nog een kleine portotasting. 

We wandelen nog even verder in het dorp naar het wondermooie Place da Republica. 

We wijken vervolgens even van onze route af en rijden naar de Miradouro de São Salvador du Mondo. Na een pittig klimmetje worden we verrast met een adembenemend uitzicht op de kronkelende Douro met aan weerszijden zijn flanken vol met wijngaarden in hun herfstkleuren. En de zon is van de partij! Hoe zalig is dit!?

Van hieruit is het nu nog 50 minuten rijden naar Vila Nova de Foz Côa. Maar we kunnen het ons niet laten om toch nog een paar keer te stoppen om te genieten van de prachtige vergezichten over berg en dal. En we willen uiteraard ook eens tussen de wijnranken gestaan hebben  vandaag. Opvallend is ook hoeveel olijfbomen en amandelbomen er hier in de streek staan! Het laatste stukje naar het museum van Kunst en Archeologie biedt ons dan weer een totaal ander zicht.

Het gebouw is van buitenaf nauwelijks zichtbaar, omdat het tegen een bergflank gebouwd is en zich grotendeels onder de grond bevindt. het museum herbergt een onschatbare verzameling prehistorische vondsten en wandtekeningen. Via het restaurant kan je, op een lager gelegen niveau, naar buiten. Van daar kan je het prachtige gebouw bewonderen. Hier eten we een vrij late megalekkere lunch met onbeschrijflijk mooi uitzicht.

Rond 18u30 is het tijd om terug te keren naar het hotel. We besluiten de "snelle route" te nemen die langs de autosnelweg loopt in plaats van de bochtige weggetjes eerder deze dag. 

In de auto praten we na over deze super mooie geslaagde dag, met mooi weer en adembenemende uitzichten. Iets dat voor eeuwig op ons netvlies is gebrand.