Frankrijk 2020: dag 13

 Woensdag 22 juli

De wekker loopt af om 6 u 45. Licht getik op het dak van de mobilhome, lichte regen dus...
We zijn zo vroeg uit de veren om Les Dunes de Pilat te bezoeken en dit willen we liefst doen alvorens het er te druk wordt.
Al snel houdt het gedruppel op en zie ik een licht roze gloed van de opkomende zon.
Dat ziet er al beter uit!
Om 7 u zit ik al achter het stuur richting Les Dunes, gelegen aan de rand van het bekken van Arcachon. Het is niet zo ver rijden; om half 8 zijn we reeds ter plaatse. Slechts een paar auto's staan al op de parking en wij zijn de eerste mobilhome.

Zonder ontbijt trekken we er direct op uit. We nemen voor all zekerheid een rugzak mee met regenjasjes en onze drone. 
Na een korte wandeling door het bos duikt plots een mega hoge duin voor ons op. 
Deze zandformatie is de hoogste duin van europa! Zijn ongelofelijke afmetingen zijn verbazingwekkend: ongeveer 110 m hoog, 2,7 km lang en 500 m breed.
We mogen de duin alleen naar boven langs de daarvoor voorziene trap.

Eens boven hebben we een bijzonder mooi uitzicht over enerzijds deze majestueuze duinen en de Atlantische oceaan en anderzijds een zéér groot uitgestrekt dennenbos. Alleen jammer dat het geen helder weer is.
Net voor de kust liggen ook nog een paar eilandjes die deel uitmaken van een natuurreservaat.

En net als we onze drone aan het klaarmaken zijn voor een vlucht, begint het te regenen.

We trekken onze regenjassen aan en besluiten toch om een klein rondje over de duinen te vliegen, goed voor een sfeerbeeld.
Het is ronduit spectaculair, adembenemend mooi!

Het is een plek waar men gerust een hele dag kan vertoeven; wat ronddwalen in deze prachtige duinen, een picknick in het zand, eens tot aan het water wandelen, ....

Maar helaas gooit de regen roet in het eten. We besluiten dan maar om terug te keren; het is moeilijk genieten van deze schoonheid, de charme verdwijnt door de regen.
We moeten nu de grote duin afdalen langs het zand. Door de corona maatregelen mag de trap trap niet in 2 richtingen gebruikt worden.
Bij elke stap zak ik tot bijna halverwege mijn kuiten in het zand. Wel een leuke ervaring, maar daar staan we dan met vuile natte zandvoeten...

We gaan blootsvoets verder door het bos, over het asfalt, door de plassen tot aan de mobilhome. En daar staan we dan met nog even vuile voeten. 1 stap binnen zetten met zo'n voeten en het wordt stevig kuisen. We improviseren dan maar met een emmer, water, een stuk dweil enz om onze voeten proper te krijgen... een hele klus! 
Maar uiteindelijk geraken we toch "proper" binnen!

En dan is het tijd voor ontbijt. Aangezien de regen aanhoudt, besluiten we om hier niet langer te wachten tot de zon er door komt en een tweede wandeling over de duin te maken. Nee, we rijden verder richting "beter weer"... Op naar Île d'Oleron.

Na de middag houden we onmiddellijk over de brug halt in het dorpje Château d'Oleron.

We wandelen er rond de citadel en gaan daarna in het gezellige dorpje op zoek naar een terrasje in de schaduw. Tijd voor oesters en fruits de mer. En of dat smaakt!!
Na het eten kuieren we nog wat rond in dit prachtig kleurrijke dorp.

Daarna rijden we verder naar onze eindbestemming van de dag: cave Pinard (France Passion) in La Brée-les-Bains. Hier maakt men wijn, cognac, pineau de charentes en nog andere specialiteiten. Dé ideale plek om een geschenkje voor onze ouders te kopen.

Na wat ontspanning aan de mobilhome met zicht op de wijngaard, is het tijd voor een wandelingetje naar het dorp en het nabijgelegen strand.
Rond 20 u zijn we terug thuis en genieten we nog buiten van ons avondmaal en ons koffietje.
Omstreeks 22 u 30 sluiten we deze prachtige dag af.