Elliot in Scandinavië: dag 10

Vrijdag 14 augustus

Mooie blauwe hemel, stralende zon. 
En gedurende de eerste 5 kilometers van de dag een kudde schapen én 2 schattige rendiertjes tegen gekomen. De dag is al geslaagd!

Maar het doel van de dag is toch wandelen in Dovrefjell natuurreservaat. Maar daarvoor moeten we eerst nog wat kilometertjes rijden en service doen. Hiervoor stoppen we in Røros, een kopermijnstadje dat we reeds enkele jaren geleden bezochten. 
We komen pas tegen 15 u in Hjerkinn aan, de enige plaats waar je het reservaat in kan gaan. 
Een wandelingetje van 1,5 km brengt ons naar snøhetta, een fantastisch mooi staaltje van architectuur van waaruit je een reuze uitzicht hebt over het gebied. 

Van aan de Dovregubbens Hall vertrekt er ook nog een 12 km lange wandeling rond de Mehøeberg, maar aangezien het al half 6 is, is het te laat om deze nog volledig te doen. We gaan een uurtje op en een uurtje terug stappen.

Het wordt een wandeling met “hindernissen” vb vermiste plankjes op een bruggetje waardoor we niet meer verder kunnen, veel te drassige stukken grond waar we diep in wegzakken… maar al bij al zijn we toch tevreden dat we alweer gewandeld hebben!

Onze plek om te slapen wordt de parking vanwaar de wandeling naar snøhetta vertrekt. Het uitzicht daar was zó mooi dat we ’s avonds na het eten van daaruit de zonsondergang willen aanschouwen. En zo gebeurt het ook. We beklimmen voor de 2^e keer de heuvel en deze keer tonen 3 schapen ons de weg naar boven. 

Stilletjes, helemaal alleen, in een prachtige warme schuilhut kijken we naar een wondermooie zonsondergang. Er bestaat GEEN mooier of beter tv-programma dan dit om de avond mee af te sluiten.